Op weg naar het busstation gaan we een bar in om te ontbijten. Ik zie een bekend gezicht van iemand die ik al een paar weken volg op facebook: Henrik Olsen uit Denemarken! Hij loopt niet gemakkelijk en omdat hij alleen loopt is hij op facebook gaan posten. Hij vindt het leuk, dat mensen hem daarvan herkennen.
Als we verder richting busstation lopen, zien we een Spaans echtpaar aan de overkant van de weg staan wachten op de bus naar het vliegveld. We hebben ze al eerder ontmoet. De man rent dwars door het drukke verkeer naar de overkant en omhelst ons uitgebreid, terwijl hij meermaals 'my vriend' roept en in het Spaans zegt, geen Engels te kunnen spreken. Zijn vrouw zwaait, vanaf de overkant!
In het busstation komen we onze Indiaas-Amerikaans/Engelse vriendin uit de markthal weer tegen en nemen we afscheid van haar. Terwijl we op onze bus wachten, kunnen we buiten zitten met een groot glas sinaasappelsap.
Pas op het laatste moment ontdekken we waar de bus naar Muxia komt te staan. De zon schijnt, maar er staat een harde, koude wind als we aankomen. We zien een azuurblauwe zee en een haven met kleine vissersbootjes. Het dorpje zelf stelt niet veel voor, maar het uitzicht, de zee en de rotsen zijn prachtig. We hebben een fijne kamer-en-suite in Hotel La Crux. Als we ons hebben ingericht, gaan we eerst een restaurant zoeken om te lunchen. Bij ons drinken krijgen we allerlei lekkere kleine hapjes. Later bestellen we gemengde sla en kleine inktvisjes.
Terug in het hotel gaan we douchen, wassen en doen daarna een middagdutje. Om 19.15 uur gaan we op stap en nemen het pelgrimsmenu bij het enige restaurant langs de haven dat open is. 's Middags waren het er veel meer. Maar het eten is er prima!
Na het eten willen we nog even naar de zonsondergang kijken bij het beroemde kerkje van Muxia, maar we zijn te laat: de zon is achter de wolken verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten