foto's bij de laatste dag van de St. James Way

 

Dag 7 zondag 4 augustus Southampton 6 km de laatste dag van de St. James Way

We lopen via een groot park naar het Tudorhouse, waar we ons laatste stempel en ons certificaat krijgen. Er is een mooie tuin bij en een gezellig café. Daar drinken we fris en verwennen onszelf met een halve scone met clotted cream en aardbeienjam.

Vandaar af gaan we met treinen en een bus naar Lyme-Regis, waar we 2 nachten blijven en naar Exeter, waar we nog een prachtige wandeling langs de rivier de Exe maken.

Donderdag 8 augustus gaan we via Londen met de trein terug naar Nederland

foto's bij Southampton

 

Dag 6 zaterdag 3 augustus Winchester-Southampton 21,5 km

Het was erg warm vannacht en vlak bij ons hotel was een feestje met harde muziek, waardoor we weer niet al te best geslapen hebben!

Het ontbijtbuffet in ons hotel is overvloedig, dus voorlopig kunnen we de dag weer aan. We lopen via een mooi pad Winchester uit en komen bij The Hospital of St Cross and Elmshouse of Nobel Poverty, of te wel een armenhuis voor verarmde adel! Hier krijgen we een stempel en kan ik naar het toilet. Bij het stationscafé van Shawford, drinkt Eline Fanta en eet Lysan een mango-ijsje. Daarna worden we van het pad af naar een omleiding gestuurd, waar we steeds meer in de bramen en brandnetels terecht komen. Het paadje wordt smaller en de prikplanten worden hoger! We komen een jong stel op de fiets tegen. Zij zit onder de schrammen en zijn fiets is vastgelopen in de planten en kapot! Er liggen omgevallen bomen over het pad, waar we met onze rugzak niet onderdoor of overheen kunnen. Dus rugzakken af en onder de boom doorschuiven en er zelf onderdoor schuifelen. Niet op onze knieën, want in ieder geval: mijn knieën doen zo al pijn genoeg!

Ergens komt ons een ouder echtpaar tegemoet en Eline waarschuwt hen dat het wel een erg slecht pad is, waarop de man antwoord dat ze idd wel eens op betere paden hebben gelopen. De vrouw heeft een jurkje aan en heeft blote benen!

Als we in de buurt van Swaythling komen, besluiten we om de rest van de route (5 km) vandaag met de trein te gaan. We zijn bekaf van het leuke public footpath! Bij de kaartjes-automaat gaat het even mis. We kopen kaartjes voor de terugreis naar Winchester, ipv enkeltjes naar Southampton. De tweede poging lukt beter! Tegen 18 uur zijn we in ons Guesthouse.

In onze kamer staat een koelkast, er is een magnetron en de supermarkt is vlakbij, dus besluiten we om niet uit eten te gaan, maar zelf iets klaar te maken. Lysan heeft een fles cider voor bij het eten gekocht, maar er is nergens een flesopener te vinden. Gelukkig is onze gastvrouw nog aanwezig en maakt zij de fles open! Het is nog steeds erg warm, er kan niet veel open en de ventilator, maakt zoals gewoonlijk veel lawaai! Slaap lekker! 

foto's bij Winchester

 

Dag 5 vrijdag 2 augustus New Alreford-Winchester 17,5 km

 Na weer een rommelige nacht met ieder uur klokgelui, krijgen we een stevig ontbijt: een zakje muesli en yoghurt en daarna twee bruine boterhammen met (te)veel scrambled egg. (Je kon het niet zelf pakken!)

Het is wat frisser dan de vorige dagen, maar nog steeds zo'n 26 graden. We lopen een mooie route, die ons eerst tussen de waterkersvelden door voert. Daarna gaat het over heuvels en langs riviertjes. We moeten door krappe 'kissing-gates', waarbij soms onze rugzak af moet om er zelf, ter nauwer nood, doorheen te kunnen. Bij een van die nauwe doorgangen raakt Eline haar zonnebril kwijt, maar dat ontdekken we pas een paar km later bij de picknick!

Via het South Downs National Park komen we in Winchester, waar we eerst naar de kathedraal gaan om een stempel in ons Pelgrimspaspoort te halen. We mogen, als pelgrims, gratis de kathedraal bezoeken. Terwijl we bewonderend rondlopen kunnen we genieten van een koor uit de VS, dat aan het oefenen is.

Als we om half 5 in ons (Mercure)hotel komen, blijkt een van de twee bedden op de ons toegewezen kamer niet te zijn opgemaakt. Eline gaat naar de receptie en krijgt de sleutel van de kamer ernaast, waar wel twee opgemaakte bedden zijn. Het is een lekkere grote kamer, met een ruime badkamer en ramen die open kunnen en een ventilator.

We hebben gezien dat er een restaurant van Rick Stein om de hoek zit en Eline reserveert voor ons. We kunnen er pas om 9 uur terecht, maar dat vinden we prima! We gaan eerst douchen, wassen en uitrusten en lopen daarna door het oude centrum van Winchester tot het tijd is om naar het restaurant te gaan. Daar nemen we allebei de gegrilde zeebaars met nieuwe aardappeltjes en een tomaten, basilicum-salade. Eline neemt er cranberrysap bij en Lysan een Farmhouse Cider. Heerlijk eten en drinken. Tegen half 11 zijn we weer op onze kamer, waar we op ons bed nog een tijdje lezen voor we gaan slapen.

foto,s bij New Alreford

 

Dag 4 Basingstoke-New Alreford 7 km

 We hebben allebei nogal rommelig geslapen. Ons ontbijt is continentaal, lees: eenvoudig. We nuttigen het zittend op de rand van onze bedden, met elk een klein klaptafeltje voor ons. Daarna lopen we naar de dichtstbijzijnde bushalte. We hebben besloten een dag rustig aan te doen, vanwege de hitte (het is nog steeds rond de 30 graden) en omdat er voor vanmiddag hevige regen is voorspeld!

We hebben 3 bussen nodig om van ons adres in Basingstoke naar ons hotel: The Swan in Alreford te komen! Daar zijn we al om 12.30 uur. Onze kamer is al klaar, dus we kunnen ons opfrissen en gaan daarna op stap naar Old Alreford, waar de pelgrimsroute langs loopt.

Op een bankje met uitzicht op een flink meer eten we onze lunch op: allebei een salade, sap en een bakje gemengd fruit.

We lopen om het kerkje St. Mary the Virgin heen en zetten een stempel in ons pelgrimspaspoort. In alle kerkjes waar we langs komen ligt een stempel voor pelgrims klaar en een boek waarin je je naam en land van herkomst kunt schrijven. Hoewel we geen andere pelgrims tegen komen, zie we in die boeken, dat er wel, zo nu en dan, een pelgrim langs is gekomen.

Langs waterkersvelden en het riviertje de Alre, lopen we terug naar New Alresford over de pelgrimsroute. Bij een romantische watermolen komen twee snelstromende, heldere riviertjes samen. Een heel mooi plekje. We gaan verder en komen bij het kerkje St John the Baptist, dat achter ons hotel staat en dat we kunnen zien en horen vanuit onze hotelkamer. Ook daar is een stempel te krijgen. Bij het gebouw naast de kerk staat, onder het afdak bij de deur, een mandje met een stempel en stempelkussen! Op de mooie begraafplaats, eten we op een bankje in de schaduw nog wat fruit.

We kopen water en vruchtensap in de supermarkt en gaan dan naar onze kamer waar we ons douchen, kleding wassen en chillen. Tegen 4 uur breekt het onweer los en gaat het steeds harder regenen. Het onweer blijft lang hangen.

We eten beneden in het restaurant van ons hotel en genieten van een shared fishplatter met dikke patat, gemengde groenten en knoflookbrood. Om kwart voor 9 zijn we weer op onze kamer.

foto's bij naar Basingstoke

dag 3 Bramley-Basingstoke

 Met elk ruim 2 liter drinken in onze rugzak, gaan we op pad. We lopen naar station Reading-West, waar blijkt dat we de verkeerde terugreiskaartjes gekocht hebben. Ze waren gisteren geldig en niet vandaag. Toch mogen we instappen!

In Bramley voert de route ons eerst langs een erg drukke autoweg, zonder uitwijk mogelijkheid. Als we volgens de route moeten afslaan, blijkt het pad geblokkeerd en moeten we kiezen: verder langs die drukke weg of een omweg maken. We kiezen voor de omweg.

Het is erg warm, maar er staat iets meer wind dan gisteren. De route voert ons langs een mooi, oud kerkje, waar we in de schaduw picknicken, dwz vooral drinken! Daarna gaat het door een bijna onzichtbaar paadje langs een golfcourse. Het pad is overgroeid met bramen, brandnetels en distels en we blijven overal vastzitten, zelfs met ons haar en onze rugzak! Eline zit vol schrammen en Lysan vol stekels! Eindelijk vinden we een paadje op de rand van het golfterrein, waar te lopen valt. Later moeten we weer over zo'n soort paadje, maar dan iets minder erg.

Om 5 uur komen we moe en bezweet op ons overnachtings-adres aan. Het is een aanbouw met douche en toilet. Er is een koelkast met ons ontbijt voor de volgende ochtend en een waterkoker, thee, koffie en koekjes. Er is geen winkel in de wijde omtrek, maar we hebben elk een instant-maaltijd bij ons, waar alleen kokend water bij moet. We eten in de tuin en blijven daar nog lang zitten.

Foto's bij naar Bramley

 

Dag 2 Reading-Bramley 26,8 km

We staan vroeg op en gaan al om iets over 7 uur ontbijten.  We nemen muesli met melk (er is geen yoghurt).Eline vraagt om toast en krijgt 1 witte geroosterde boterham. Lysan vraagt een vegetarisch ontbijt en krijgt een gebakken ei, een schep witte bonen en 2 geroosterde boterhammen. De tweede gaat naar Eline. Verder jus d'orange en koffie.

Voor 8 uur lopen we al buiten en lopen via een mooie wijk rond een opgeknapte watermolen, Reading uit. Over een paadje door heel hoog gras, zoeken we de route langs het Kenneth en Avonkanaal weer op. Het gras is heel hoog en het pad bijna onzichtbaar. Aan het einde ervan kunnen we kiezen: of we lopen door enkeldiep water of we wringen ons door een kapot hek. Dat eerste doet Eline en dat laatste Lysan.  Dan zijn we eindelijk weer op de Engelse camino, de St James Way! Het pad loopt hier langs een heldere stroom, met zo nu en dan een sluisje, waar smalle Longboats net doorheen passen. Het wordt warmer en warmer! Bij een pub, die nog niet open is, krijgen we een stempel en kan Lysan naar de wc. We lunchen bij een mooi, oud kerkje in de tuin, in de schaduw. Als we in Bramley aankomen hebben we 24,5 km gelopen.

 We gaan met de trein terug naar Reading en eten bij het restaurant Carlucio. Ook daar kunnen we een stempel krijgen. Als warme maaltijd nemen we een plank met heerlijke antipasti. Daarna doen we boodschappen voor morgen bij M&S foodstore. Aan het einde van de dag hebben we 26,8 km gelopen!

Foto's bij dag 1 Reading