donderdag 22 maart 2012

Op de fiets

Vrijdag 23, zaterdag 24 en zondag 25 maart, gaan Hylke (husband ) en Lysan een paar dagen fietsen. Even genieten van het mooie weer,want het is nu wel heel erg LENTE!
In de mei-vakantie willen Sylvia en Lysan weer op pelgrims-pad gaan. Een dag of vijf, zodat we in de buurt of net voorbij Maastricht uitkomen. We hebben geen haast en willen zo optimaal mogelijk genieten van de natuur en van alles wat ons pad kruist.

maandag 5 maart 2012

Naar Thorn

za 3 maart / 15km. We ontwaken bij vrolijk vogelgezang. L ontdekt nu het licht is, hoe het chemisch toilet werkt. We nemen een uitgebreid ontbijtje, met gebakken eieren met ham,brood, beschuit en ontbijtkoek.
Om half 11 hebben we opgeruimd en ingepakt en kunnen we op weg. We volgen grotendeels het grenslandpad van Stramproy naar Thorn en gaan verschillende keren de grens over, zodat het niet altijd duidelijk is of we nu in Nederland of in Belgie zijn. We zien veel grenspalen,soms zomaar midden in het veld. In een bosrijke tuin zien we weer een mooie, roodbruine eekhoorn. Wat zijn dat toch leuke beesten!
Als we Ittervoort bereiken,lopen we eerst naar de mooie oude kerk met peperbus-toren. Op een knielbankje ligt een gebed dat ons wel aanspreekt: Gebed van een ouder.  Heer onze God, we leggen de namen van onze kinderen in Uw zegenende handen. Schrijf ze daarin op, vergeet ze niet.
We steken er een paar kaarsjes bij aan. We willen graag een stempel op onze compostella-stempelkaart, maar kunnen niemand vinden en er ligt ook geen stempel.Dan maar op zoek naar koffie en een toilet. Er zijn 4 horeca bedrijfjes in Ittervoort, maar er is er niet een open!
We vragen bij een piepklein kruidenierswinkeltje of er nog iets anders is, maar nee dus. Gelukkig mag L bij de mevr. van het winkeltje naar het toilet. Véél prettiger dan de eerder geprobeerde plastuit.
Bij het verlaten van het dorp zien we voor het eerst de gele schelp, met als onderschrift : pelgrimsweg naar Santiago!  Hoera, we lopen goed.
Aan de rand van het mooie moerasgebied 't Vijverbroek,genieten we van onze picknick.
Eindelijk laat de zon zich ook heel even zien. Onze schoenen en broeken worden wel erg modderig, ondanks dat er zo nu en dan een vlonderpad over het moeras ligt. Wat ons betreft had daar niet op bezuinigd hoeven worden.
In het bos vlakbij Thorn zien we 2 heel donkerbruine eekhoorns bezig. Volgens een man, die bij ons komt zitten, heeft een handelaar uit Weert een partij zwarte, Chinese eekhoorns losgelaten en die hebben zich vermengd met de inheemse soort.Hij noemt het bastaards. Als we Thorn in lopen is het inmiddels kwart voor 4 en alles is of gaat dicht .De kerk (een stempel moeten jullie bij de pastoor halen, die woont verderop ),Het museum ( kijk maar even rond,maar we gaan zo dicht) en de VVV was al dicht. We eten nog een kop soep, drinken een glaasje wijn en gaan met bus en trein weer naar huis.

Weer samen!

vrij 2 maart / 10km /L 2km extra.  Er staat een uitgebreid ontbijt klaar en er schuift een ouder Duits echtpaar bij aan tafel. Het blijkt dat zij een paar jaar geleden met een georganiseerde busreis naar Santiago zijn geweest. Ze liepen van Léon naar S. en sliepen in luxe hotels. Dat laatste vonden ze niet zo geslaagd, ze hadden het liever wat eenvoudig gehouden, maar verder was het super.Prachtige natuur, aardige mensen, veel barretjes.
Echt verrassend, zo'n ontmoeting!
Na het ontbijt en het afscheid, vertrekt L (bijna zonder stokken!)naar het gehucht Budel-Schoot, waar de bus naar Weert stopt. Hamont is Belgie en B-S is net weer 2km Nederland in. In restaurant de Staatsie,tegenover het station in Weert, wacht L de komst van Sylvia af. Als ze arriveert, gaan we eerst aan de koffie met vlaai en daarna begint de wandeling over landelijke wegen naar Stramproy. De wandeling is wat onrustig, want we moeten de hele weg opzij springen voor enorme landbouwwerktuigen.
Als we net buiten Weert zijn, zien we in een tuin een eekhoorntje met een stuk mos in zijn bek. De bewoners van het huis komen net naar buiten en vertellen dat er minstens 4 eekhoorns in hun directe omgeving wonen. Op een boomstam in een mooi, maar braam-stekelig stukje bos, eten we onze boterhammen op.In tuinen en in stukken bos in de buurt van huizen bloeien al veel sneeuwklokjes en wilde krokussen.
We zijn blij als we een bospad vinden dat ons de laatste km's richting Stramproy voert.Het is inmiddels harder gaan waaien en flink koud geworden. In Stramproy drinken we een beker heerlijke, warme chocolademelk.
Bij de C1000 kopen we eten voor 's avonds en voor de lunch van de volgende dag.
Tegen 18u zijn we bij ons overnachtingsadres.We slapen in een tuinhuis, een soort luxe trekkershut met een chemisch-toilet buiten en als je wilt douchen moet dat in het huis van de eigenaars. Er is een kachel en een mini-keukentje en de koelkast blijkt goed gevuld. We drinken eerst maar eens thee en rusten uit. Het was dan wel geen lange wandeling, maar Sylvia is nog niet helemaal genezen van de griep en Lysan is nog moe van gisteren.
We maken een lekkere , maar eenvoudige maaltijd klaar gaan douchen en liggen om ongeveer 11u in bed, S op de slaapbank en L op een matras op de grond.

zondag 4 maart 2012

Eenzaam, maar niet alleen!





Do 1 maart/22km. Gisterenavond belde Sylvia naar Lysan, dat ze opeens flink ziek is en niet mee kan lopen. Lysan probeert nog een andere zus mee te krijgen, maar als dat niet lukt, besluit ze alleen te gaan
.Donderdagmorgen neemt L de trein naar Eindhoven en vandaar de bus naar Valkenswaard.Op het marktplein geniet ze eerst van een kopje koffie met warm appelgebak en begint dan aan de wandeling. De rugzak is nog net geen 8 kg, maar toch is het weer even wennen. Het helpt dat Lysan dit keer haar Nordic-walk-stokken heeft meegenomen.Het zijn hele goede, van het merk Leki: lichtgewicht met kurken handvatten.Het enige nadeel is dat ze nauwelijks inschuifbaar zijn, zodat ze niet even in je rugzak kunnen .Net even buiten Valkenswaard loopt het grenslandpad door de Malpie, een prachtig heide- en bosgebied met veel vennetjes.
 Lysan geniet haar lunch aan een picknicktafel met uitzicht op het grootste ven, waar futen en eenden zich voorbereiden op de lente! Vlakbij het gehucht Schaft gaat het pad over de snelstromende Dommel. Bij het enige restaurant tussen Valkenswaard en Hamont, drinkt L groene thee en eet een lekker rundvlees-kroketje. Als ze haar wandeling vervolgt, ziet ze al gauw de torens van het klooster De Achelse Kluis. Daarna loopt L voor haar gevoel uren door de donkere bossen: eenzaam, maar ze weet dat er Iemand meeloopt, dus niet alleen!
 Het is de hele dag al heiig en om een uur of vier lijkt het al avond te worden.
Als ze eindelijk het bos uit is ziet L twee fietsers afstappen en ergens naar kijken. Het blijken twee herten te zijn, die uit het bos te voorschijn zijn gekomen.Als de herten weer in het bos verdwijnen maken L en de fietsers nog een praatje over Santiago.De mevrouw hoopt dat L niet alleen blijft lopen, want dat is volgens haar te gevaarlijk.
L is daarna al snel bij de eerste huizen van Hamont, maar de afstand naar het adres waar ze moet zijn valt toch nog tegen. Om kwart voor zes is L eindelijk bij het vrienden-op-de-fiets adres. De eigenares is een zware roker, het hele huis ruikt er naar.Gelukkig niet erg in de slaapkamer. Maar goed dat S er niet bij is.
L  liep de laatste km naar Hamont al wat mank, maar s' avonds heeft ze moeite om in het centrum te komen. Ze strompelt naar restaurant De Harmonie en eet daar konijn in abdij-bier-saus met aardappelkroketjes en koffie met een cognacje toe. S belt dat ze zich weer wat beter voelt en morgen mee loopt. Terug naar het slaapadres heeft L nog meer last van haar been, maar met hulp van wat kussentjes, slaapt ze redelijk goed.