Eenzaam, maar niet alleen!

Do 1 maart/22km. Gisterenavond belde Sylvia naar Lysan, dat ze opeens flink ziek is en niet mee kan lopen. Lysan probeert nog een andere zus mee te krijgen, maar als dat niet lukt, besluit ze alleen te gaan
.Donderdagmorgen neemt L de trein naar Eindhoven en vandaar de bus naar Valkenswaard.Op het marktplein geniet ze eerst van een kopje koffie met warm appelgebak en begint dan aan de wandeling. De rugzak is nog net geen 8 kg, maar toch is het weer even wennen. Het helpt dat Lysan dit keer haar Nordic-walk-stokken heeft meegenomen.Het zijn hele goede, van het merk Leki: lichtgewicht met kurken handvatten.Het enige nadeel is dat ze nauwelijks inschuifbaar zijn, zodat ze niet even in je rugzak kunnen .Net even buiten Valkenswaard loopt het grenslandpad door de Malpie, een prachtig heide- en bosgebied met veel vennetjes.
 Lysan geniet haar lunch aan een picknicktafel met uitzicht op het grootste ven, waar futen en eenden zich voorbereiden op de lente! Vlakbij het gehucht Schaft gaat het pad over de snelstromende Dommel. Bij het enige restaurant tussen Valkenswaard en Hamont, drinkt L groene thee en eet een lekker rundvlees-kroketje. Als ze haar wandeling vervolgt, ziet ze al gauw de torens van het klooster De Achelse Kluis. Daarna loopt L voor haar gevoel uren door de donkere bossen: eenzaam, maar ze weet dat er Iemand meeloopt, dus niet alleen!
 Het is de hele dag al heiig en om een uur of vier lijkt het al avond te worden.
Als ze eindelijk het bos uit is ziet L twee fietsers afstappen en ergens naar kijken. Het blijken twee herten te zijn, die uit het bos te voorschijn zijn gekomen.Als de herten weer in het bos verdwijnen maken L en de fietsers nog een praatje over Santiago.De mevrouw hoopt dat L niet alleen blijft lopen, want dat is volgens haar te gevaarlijk.
L is daarna al snel bij de eerste huizen van Hamont, maar de afstand naar het adres waar ze moet zijn valt toch nog tegen. Om kwart voor zes is L eindelijk bij het vrienden-op-de-fiets adres. De eigenares is een zware roker, het hele huis ruikt er naar.Gelukkig niet erg in de slaapkamer. Maar goed dat S er niet bij is.
L  liep de laatste km naar Hamont al wat mank, maar s' avonds heeft ze moeite om in het centrum te komen. Ze strompelt naar restaurant De Harmonie en eet daar konijn in abdij-bier-saus met aardappelkroketjes en koffie met een cognacje toe. S belt dat ze zich weer wat beter voelt en morgen mee loopt. Terug naar het slaapadres heeft L nog meer last van haar been, maar met hulp van wat kussentjes, slaapt ze redelijk goed.