dinsdag 8 mei 2012
Naar Maastricht
Donderdag 4 mei / dag 20
We genieten van een heerlijk ontbijt, drinken nog een kopje koffie en trekken met spijt de deur achter ons dicht.
Zo'n adresje vind je niet overal!
We volgen min of meer de oude trambaan van Gulpen naar Margraten en die route voert ons door een onverwacht sprookjesachtig dal. Door het dal loopt een heel smal paadje,waar geen verkeer te horen is. We zien weer veel sporen van dassen en verse dassenburchten. Ook kruist een prachtig hert ons pad op hooguit 10 meter afstand. Overal kruipen enorme wijngaardslakken en we zien weer een aantal rosse woelmuizen. Aan de wilde aalbessen en kruisbessen zitten al kleine besjes en het stikt er van de vogels.
Kortom, er is voldoende te zien en te beleven om onze natuurfriek-harten sneller te doen kloppen. Je bent een Wiersma of je bent het niet.
In Margraten drinken we een kop koffie en kopen een broodje bij de bakker.
Langs een bosrand lopen we richting Cadier en Keer en daarna langs Bemelen.
Door een sprookjesbos, wit van de daslook komen we bij een rustplaats voor pelgrims.Er staan kaarsen en verse Lelietjes-der-Dalen.
Mooi en rustgevend!
Nog onder de indruk gaan we niet terug maar lopen door op het smalle bospad, dat ons steeds verder omhoog voert.We kunnen uitrusten op het terras van een gezellig restaurant met uitzicht op Bemelen en verder weg Maastricht.Daarbij een glaasje wijn en een paar bitterballen en we kunnen er weer even tegen.
Met Sylvia gaat het vandaag ook weer beter, als we zo door gaan halen we Santiago wel!
De laatste 5km naar Maastricht doen we in goed 1 uur over het Pieterpad, absoluut geen saaie route.
In de zomervakantie hopen we weer een stukje van de route te gaan lopen.
Santiago here we come!
We genieten van een heerlijk ontbijt, drinken nog een kopje koffie en trekken met spijt de deur achter ons dicht.
Zo'n adresje vind je niet overal!
We volgen min of meer de oude trambaan van Gulpen naar Margraten en die route voert ons door een onverwacht sprookjesachtig dal. Door het dal loopt een heel smal paadje,waar geen verkeer te horen is. We zien weer veel sporen van dassen en verse dassenburchten. Ook kruist een prachtig hert ons pad op hooguit 10 meter afstand. Overal kruipen enorme wijngaardslakken en we zien weer een aantal rosse woelmuizen. Aan de wilde aalbessen en kruisbessen zitten al kleine besjes en het stikt er van de vogels.
Kortom, er is voldoende te zien en te beleven om onze natuurfriek-harten sneller te doen kloppen. Je bent een Wiersma of je bent het niet.
In Margraten drinken we een kop koffie en kopen een broodje bij de bakker.
Langs een bosrand lopen we richting Cadier en Keer en daarna langs Bemelen.
Door een sprookjesbos, wit van de daslook komen we bij een rustplaats voor pelgrims.Er staan kaarsen en verse Lelietjes-der-Dalen.
Mooi en rustgevend!
Nog onder de indruk gaan we niet terug maar lopen door op het smalle bospad, dat ons steeds verder omhoog voert.We kunnen uitrusten op het terras van een gezellig restaurant met uitzicht op Bemelen en verder weg Maastricht.Daarbij een glaasje wijn en een paar bitterballen en we kunnen er weer even tegen.
Met Sylvia gaat het vandaag ook weer beter, als we zo door gaan halen we Santiago wel!
De laatste 5km naar Maastricht doen we in goed 1 uur over het Pieterpad, absoluut geen saaie route.
In de zomervakantie hopen we weer een stukje van de route te gaan lopen.
Santiago here we come!
Langs de Geul
Woensdag 3 mei / dag 19
Lysan had een nachtmerrie: Prins Bernard at ook in de bistro van hotel St Gerlach en zei tegen haar: je hoeft niet te denken dat je nu éen van ons bent!
We ontbijten met crackers en ontbijtkoek uit de meegebrachte voorraad. Daarna gaan we alle drie ( Hans!) het kerkje van St.Gerlach, het heiligdom (waar gisteren de alarmbel ging!) en de stilteruimte bekijken. De kerk is van dak tot vloer beschilderd, best mooi, maar ook wel erg druk. Echt barok!
We pakken in en brengen de sleutel terug naar de receptie. Hans gaat met de trein terug naar huis en gaat waarschijnlijk niet opnieuw een poging wagen. Per slot van rekening is hij al een keer in Santiago geweest vanuit Z- Frankrijk.
In Valkenburg doen we boodschappen voor de lunch en drinken we koffie met rabarbervlaai. Heerlijk!
Intussen is het gaan regenen en als gebochelden -door onze regencapes- vervolgen we onze route langs de Geul. Al gauw ziet Sylvia een ijsvogeltje, dus haar dag is weer goed.
Lysan mist hem tot haar spijt.
Het word een modderige wandeling, vooral omdat men bij het volgende dorp met de riolering bezig is en daarbij weinig rekening met voetgangers heeft gehouden.
Is Stokhem is het gelukkig weer droog en met onze regencapes over een bankje gedrapeerd eten we onze meegebrachte lunch op.
Daarna zijn we al gauw in Gulpen. Lysan wil in de plaatselijke boekhandel, cq het postkantoor een nieuw boek kopen. Haar andere boek had zulke kleine letters dat ze die niet in bed kon lezen, dus heeft ze het weggegooid.
Hoewel Gulpen een redelijk grote plaats is, verkoopt de boekhandel amper boeken.Volgens hem verkoopt hij alleen boeken in vakanties, omdat Limburgers vrijwel niet lezen!?
Er valt weinig te kiezen, dus op hoop van zegen een boek van Sylvana Simons gekocht.
Dan lopen we langs een mooi kasteel en over een smal paadje naar Euverem.
Bij ons vrienden-op-de-fietsadres is nog niemand thuis,dus in het een paar huizen verder gelegen Gasthof hijgen we uit en komen we bij. Om 6 uur gaan we naar ons slaap-adres. We komen bij een vriendelijke dame die een schattig tuinhuisje voor ons heeft, met alles er op en eraan.In de kamer staan gemakkelijke stoelen en de eettafel staat voor het raam, zodat je onder het eten naar de vogeltjes kunt kijken.
We eten in hetzelfde Gasthof: lamshaas met asperges, warme saus, patat en salade en als klap op de vuurpijl komt de kok nog twee heerlijke zelfgemaakte stukjes aardappelgratin brengen. Daarbij een glas witte wijn en een warmgemaakt cognacje toe.
We zijn wel erg luxe pelgrims!
Lysan had een nachtmerrie: Prins Bernard at ook in de bistro van hotel St Gerlach en zei tegen haar: je hoeft niet te denken dat je nu éen van ons bent!
We ontbijten met crackers en ontbijtkoek uit de meegebrachte voorraad. Daarna gaan we alle drie ( Hans!) het kerkje van St.Gerlach, het heiligdom (waar gisteren de alarmbel ging!) en de stilteruimte bekijken. De kerk is van dak tot vloer beschilderd, best mooi, maar ook wel erg druk. Echt barok!
We pakken in en brengen de sleutel terug naar de receptie. Hans gaat met de trein terug naar huis en gaat waarschijnlijk niet opnieuw een poging wagen. Per slot van rekening is hij al een keer in Santiago geweest vanuit Z- Frankrijk.
In Valkenburg doen we boodschappen voor de lunch en drinken we koffie met rabarbervlaai. Heerlijk!
Intussen is het gaan regenen en als gebochelden -door onze regencapes- vervolgen we onze route langs de Geul. Al gauw ziet Sylvia een ijsvogeltje, dus haar dag is weer goed.
Lysan mist hem tot haar spijt.
Het word een modderige wandeling, vooral omdat men bij het volgende dorp met de riolering bezig is en daarbij weinig rekening met voetgangers heeft gehouden.
Is Stokhem is het gelukkig weer droog en met onze regencapes over een bankje gedrapeerd eten we onze meegebrachte lunch op.
Daarna zijn we al gauw in Gulpen. Lysan wil in de plaatselijke boekhandel, cq het postkantoor een nieuw boek kopen. Haar andere boek had zulke kleine letters dat ze die niet in bed kon lezen, dus heeft ze het weggegooid.
Hoewel Gulpen een redelijk grote plaats is, verkoopt de boekhandel amper boeken.Volgens hem verkoopt hij alleen boeken in vakanties, omdat Limburgers vrijwel niet lezen!?
Er valt weinig te kiezen, dus op hoop van zegen een boek van Sylvana Simons gekocht.
Dan lopen we langs een mooi kasteel en over een smal paadje naar Euverem.
Bij ons vrienden-op-de-fietsadres is nog niemand thuis,dus in het een paar huizen verder gelegen Gasthof hijgen we uit en komen we bij. Om 6 uur gaan we naar ons slaap-adres. We komen bij een vriendelijke dame die een schattig tuinhuisje voor ons heeft, met alles er op en eraan.In de kamer staan gemakkelijke stoelen en de eettafel staat voor het raam, zodat je onder het eten naar de vogeltjes kunt kijken.
We eten in hetzelfde Gasthof: lamshaas met asperges, warme saus, patat en salade en als klap op de vuurpijl komt de kok nog twee heerlijke zelfgemaakte stukjes aardappelgratin brengen. Daarbij een glas witte wijn en een warmgemaakt cognacje toe.
We zijn wel erg luxe pelgrims!
maandag 7 mei 2012
Naar het Château
dag 18 / dinsdag 1mei
Het ontbijt is tamelijk droevig -op de kwark na- maar er is koffie en we krijgen 7,50 euro korting, dus we klagen niet.
We lopen door een holle weg naar boven en later op prachtige landweggetjes over de hoogvlakte.
Op zeker 5 plaatsen zien we dassenburchten met vers uitgegraven holen. We genieten van de vele rosse woelmuizen, die overal paadjes en holletjes in het struweel hebben.
De zon doet ook vandaag haar best en het wordt behoorlijk warm. Bij een bankje laat Lysan weer eens haar stokken staan, dus weer terug om ze op te halen!
In het gezellige koetshuis van een tamelijk grimmig uitziend kasteel, eten we een omelet (L) en een uitsmijter (S). Het is druk, dus het duurt nogal lang voor er iets komt, maar het smaakt prima en we gaan daarna weer welgemoed verder.
We worden regelmatig aangesproken met de vraag waar onze tocht heen gaat en we vinden het wel cool om dan : Santiago te kunnen antwoorden. Er wordt vaak uitgebreid op gereageerd en zo krijg je leuke gesprekken onderweg.
Ook het laatste deel van de wandeling is prachtig! We lopen door het Haasdal en het Ravenbos,met veel stromende beekjes en bosmeertjes en aan de enthousiaste reiger te zien zit er nog veel vis ook.
We beginnen nu wel erg moe te worden en Syl krijgt het op haar heupen ( die doen haar pijn )!
Om 18.30 lopen we Valkenburg in en een kwartier later zijn we bij Château St. Gerlach in Houthem.
We melden ons bij de receptie en krijgen de sleutel van de refugio.
We weten niet precies waar we moeten zijn en draaien met onze sleutel het slot van een zijdeur van de kerk open. Onmiddellijk begint er een alarm te loeien en we vluchten weer naar buiten. Het pelgrimshuisje blijkt een soort tuinschuurtje te zijn bij de begraafplaats en tegen de kerk aan.
Er is al een medepelgrim: Hans, die bezig is op een zelf meegebracht campinggasje pannenkoeken te bakken.
Hij heeft, net als wij, een bon gehad voor een gratis kop asperge-soep in de bistro van het Château, maar vond dat niet veel soeps. Wij gaan het toch maar proberen, krijgen een tafel aan het raam met mooi uitzicht en een grote kom heerlijke asperge-soep met elk twee verse broodjes met wat boter en paté.We nemen er een flesje huiswijn bij en bestellen elk een kaasplateau met druiven, vlierbessengelei en vijgen-notenbrood.De bediening is super-vriendelijk en we genieten van het heerlijke eten, de prachtige ambiance en het mooie uitzicht.
Er zijn drie stapelbedden in het huisje, zodat we alledrie een benedenbed kunnen nemen.Het is 's nachts behoorlijk koud, maar er zijn extra dekens en we hebben gelukkig geen last van elkaar.
Het ontbijt is tamelijk droevig -op de kwark na- maar er is koffie en we krijgen 7,50 euro korting, dus we klagen niet.
We lopen door een holle weg naar boven en later op prachtige landweggetjes over de hoogvlakte.
Op zeker 5 plaatsen zien we dassenburchten met vers uitgegraven holen. We genieten van de vele rosse woelmuizen, die overal paadjes en holletjes in het struweel hebben.
De zon doet ook vandaag haar best en het wordt behoorlijk warm. Bij een bankje laat Lysan weer eens haar stokken staan, dus weer terug om ze op te halen!
In het gezellige koetshuis van een tamelijk grimmig uitziend kasteel, eten we een omelet (L) en een uitsmijter (S). Het is druk, dus het duurt nogal lang voor er iets komt, maar het smaakt prima en we gaan daarna weer welgemoed verder.
We worden regelmatig aangesproken met de vraag waar onze tocht heen gaat en we vinden het wel cool om dan : Santiago te kunnen antwoorden. Er wordt vaak uitgebreid op gereageerd en zo krijg je leuke gesprekken onderweg.
Ook het laatste deel van de wandeling is prachtig! We lopen door het Haasdal en het Ravenbos,met veel stromende beekjes en bosmeertjes en aan de enthousiaste reiger te zien zit er nog veel vis ook.
We beginnen nu wel erg moe te worden en Syl krijgt het op haar heupen ( die doen haar pijn )!
Om 18.30 lopen we Valkenburg in en een kwartier later zijn we bij Château St. Gerlach in Houthem.
We melden ons bij de receptie en krijgen de sleutel van de refugio.
We weten niet precies waar we moeten zijn en draaien met onze sleutel het slot van een zijdeur van de kerk open. Onmiddellijk begint er een alarm te loeien en we vluchten weer naar buiten. Het pelgrimshuisje blijkt een soort tuinschuurtje te zijn bij de begraafplaats en tegen de kerk aan.
Er is al een medepelgrim: Hans, die bezig is op een zelf meegebracht campinggasje pannenkoeken te bakken.
Hij heeft, net als wij, een bon gehad voor een gratis kop asperge-soep in de bistro van het Château, maar vond dat niet veel soeps. Wij gaan het toch maar proberen, krijgen een tafel aan het raam met mooi uitzicht en een grote kom heerlijke asperge-soep met elk twee verse broodjes met wat boter en paté.We nemen er een flesje huiswijn bij en bestellen elk een kaasplateau met druiven, vlierbessengelei en vijgen-notenbrood.De bediening is super-vriendelijk en we genieten van het heerlijke eten, de prachtige ambiance en het mooie uitzicht.
Er zijn drie stapelbedden in het huisje, zodat we alledrie een benedenbed kunnen nemen.Het is 's nachts behoorlijk koud, maar er zijn extra dekens en we hebben gelukkig geen last van elkaar.
zondag 6 mei 2012
Koninginnedag
dag 17/ma 30 april
We beginnen de dag goed. Er staat een prima ontbijtje voor ons klaar: lekkere broodjes,yoghurt, thee en koffie en allerlei beleg.We eten uitgebreid en maken ook een paar broodjes klaar om mee te nemen. In de grote , gezellige eetzaal zijn we ook weer alleen, maar de enig overgebleven zuster van liefde verteld dat er wel een grote groep gehandicapten en hun begeleiders in het gebouw verblijven en er is een kleuterschool.
In Maaseik op het plein staat een richtingsbord naar Santiago, maar de richting klopt niet helemaal.
Wij moeten de brug over de Maas over, richting Schipperskerk en Papenhoven. Over modderige paadjes dwalen we wat door de velden, maar bij Schipperskerk lopen we weer op de goede route.
Wel blijven we eigenwijs en lopen de brug naar Born voorbij. Bij Graetheide komen we aan de overkant van de Maas en gaan op zoek naar een plek om te lunchen. maar er is nergens een restaurant te bekennen.
Dan maar picknicken op een boomstam, want bankjes zijn hier ook niet te vinden.
In Limbricht drinken we eindelijk koffie, maar langs zo'n drukke weg, dat we er niet lang willen blijven.
Als we uiteindelijk in Sittard aankomen zijn we versleten.
Op het marktplein zijn de feestelijkheden voor koninginnedag nog in volle gang.Alle terrasjes zitten vol en de muziek loeit op volle sterkte. Moe als we zijn gaan we op zoek naar een café in een achteraf straatje en dat stelt vooral Lysan haar humeur wel op de proef.
Nog net op tijd vinden we een restaurantje waar we heerlijke pompoensoep met garnalen eten.
Om kwart voor zes arriveren we in het bezinningshuis Regina Carmel, waar we vriendelijk ontvangen worden.
Onze kamers zijn normaal geen slaapkamers, maar omdat alle kamers in het huis bezet zijn door religieuzen uit de hele wereld, hebben ze voor ons twee kale bedden in spreekkamers gezet.Onder het mom van pelgrims hebben alles zelf bij zich, hebben we geen lakens of slopen en moeten in onze slaapzakjes slapen,
We richten ons een beetje in en eten eerst ons avondbrood: een paar bruine boterhammen,elk twee warme worstjes en een kop thee.
Na het eten lopen we het kerkje in waar een paar mensen de rozenkrans aan het bidden zijn.
Later zitten we nog een tijdje in de tuin en genieten van het gezang van vogels en nonnen.
Op Sylvia haar kamer drinken we nog even haar noodvoorraad cognac op en proberen daarna onder primitieve omstandigheden te gaan slapen, wat bepaald niet meevalt. De lakenzak van Lysan is zo erg mummie dat ze er alleen in past als ze haar armen stijf tegen zich aanhoud. Dat word dus niets.
De lakenzak eruit en alleen op de fleece slaapzak gelegen met het dekbed zonder hoeslaken over haar heen en als klap op de vuurpijl een themazepammetje. Zo slaapt Lysan eindelijk in.
We beginnen de dag goed. Er staat een prima ontbijtje voor ons klaar: lekkere broodjes,yoghurt, thee en koffie en allerlei beleg.We eten uitgebreid en maken ook een paar broodjes klaar om mee te nemen. In de grote , gezellige eetzaal zijn we ook weer alleen, maar de enig overgebleven zuster van liefde verteld dat er wel een grote groep gehandicapten en hun begeleiders in het gebouw verblijven en er is een kleuterschool.
In Maaseik op het plein staat een richtingsbord naar Santiago, maar de richting klopt niet helemaal.
Wij moeten de brug over de Maas over, richting Schipperskerk en Papenhoven. Over modderige paadjes dwalen we wat door de velden, maar bij Schipperskerk lopen we weer op de goede route.
Wel blijven we eigenwijs en lopen de brug naar Born voorbij. Bij Graetheide komen we aan de overkant van de Maas en gaan op zoek naar een plek om te lunchen. maar er is nergens een restaurant te bekennen.
Dan maar picknicken op een boomstam, want bankjes zijn hier ook niet te vinden.
In Limbricht drinken we eindelijk koffie, maar langs zo'n drukke weg, dat we er niet lang willen blijven.
Als we uiteindelijk in Sittard aankomen zijn we versleten.
Op het marktplein zijn de feestelijkheden voor koninginnedag nog in volle gang.Alle terrasjes zitten vol en de muziek loeit op volle sterkte. Moe als we zijn gaan we op zoek naar een café in een achteraf straatje en dat stelt vooral Lysan haar humeur wel op de proef.
Nog net op tijd vinden we een restaurantje waar we heerlijke pompoensoep met garnalen eten.
Om kwart voor zes arriveren we in het bezinningshuis Regina Carmel, waar we vriendelijk ontvangen worden.
Onze kamers zijn normaal geen slaapkamers, maar omdat alle kamers in het huis bezet zijn door religieuzen uit de hele wereld, hebben ze voor ons twee kale bedden in spreekkamers gezet.Onder het mom van pelgrims hebben alles zelf bij zich, hebben we geen lakens of slopen en moeten in onze slaapzakjes slapen,
We richten ons een beetje in en eten eerst ons avondbrood: een paar bruine boterhammen,elk twee warme worstjes en een kop thee.
Na het eten lopen we het kerkje in waar een paar mensen de rozenkrans aan het bidden zijn.
Later zitten we nog een tijdje in de tuin en genieten van het gezang van vogels en nonnen.
Op Sylvia haar kamer drinken we nog even haar noodvoorraad cognac op en proberen daarna onder primitieve omstandigheden te gaan slapen, wat bepaald niet meevalt. De lakenzak van Lysan is zo erg mummie dat ze er alleen in past als ze haar armen stijf tegen zich aanhoud. Dat word dus niets.
De lakenzak eruit en alleen op de fleece slaapzak gelegen met het dekbed zonder hoeslaken over haar heen en als klap op de vuurpijl een themazepammetje. Zo slaapt Lysan eindelijk in.
On the road again...
dag 16/ zo 29 april
We beginnen onze wandeling in Thorn. In het portaal van de kerk ontmoeten we de vriendelijke burgemeester van Thorn, die ons, voor een stempel op onze credential, door stuurt naar het huis van de deken van de kerk. We durven nu wel aan te bellen.Hoewel de deken net aan tafel zit,( volgens mijn neus eet hij iets van: zalm met asperges) staat hij ons vriendelijk te woord en zet een stempel op onze kaart. Aan de overkant, in het museum, kunnen we op vertoon van onze museumkaart naar het toilet zodat we met frisse moed kunnen vertrekken.
We volgen de route naar Santiago, duidelijk aangegeven met de gele schelp. Net buiten het stadje is een wegkapel voor st. Jacobus, dat moeten we natuurlijk wel even fotograveren.
In het volgende dorp, Kessenich, stopt een auto, met naar later blijkt, leden van het Vlaams genootschap van Santiago de Compostella.Als wij bevestigen dat we op weg zijn naar Santiago, krijgen we informatie over de route van vandaag en wenst men ons een goede camino.(Volgens hen hadden we ook nog bij het wegkapelletje een stempel kunnen scoren, maar dat hadden we al in Thorn gekregen, dus wij vinden het prima zo.)
De zon schijnt en we genieten van de wandeling, die grotendeels langs de maas loopt.
In Geistingen, bij een haventje in de maas,eten we een ijsje en rusten uit. Als we weer verder lopen, ontdekt Lysan algauw dat ze haar stokken heeft laten staan. Gelukkig staan ze er nog en kunnen we na een kwartiertje weer verder met de wandeling.Vlak bij Maaseik raken we de schelpaanduidingen kwijt en lopen een behoorlijk eind om, langs een drukke weg.Het duurt even voordat we, via het marktplein, het dienstencentrum Ter Engelen vinden.We worden vriendelijk ontvangen door een mevrouw,die nog als enige non in het dienstencentrum woont. Haar medezuster is twee weken eerder overleden.Wij zijn de enige pelgrims en hebben een hele verdieping tot onze beschikking!
Na het douchen en kleding wassen, lopen we naar het marktplein, waar we in de avondzon, heerlijke asperges met gebakken aardappels en rauwe ham eten.
Tegen half 10 gaan we terug en we gaan op tijd naar bed. Sylvia leest nog even, maar Lysan valt bijna direct in slaap.
We beginnen onze wandeling in Thorn. In het portaal van de kerk ontmoeten we de vriendelijke burgemeester van Thorn, die ons, voor een stempel op onze credential, door stuurt naar het huis van de deken van de kerk. We durven nu wel aan te bellen.Hoewel de deken net aan tafel zit,( volgens mijn neus eet hij iets van: zalm met asperges) staat hij ons vriendelijk te woord en zet een stempel op onze kaart. Aan de overkant, in het museum, kunnen we op vertoon van onze museumkaart naar het toilet zodat we met frisse moed kunnen vertrekken.
We volgen de route naar Santiago, duidelijk aangegeven met de gele schelp. Net buiten het stadje is een wegkapel voor st. Jacobus, dat moeten we natuurlijk wel even fotograveren.
In het volgende dorp, Kessenich, stopt een auto, met naar later blijkt, leden van het Vlaams genootschap van Santiago de Compostella.Als wij bevestigen dat we op weg zijn naar Santiago, krijgen we informatie over de route van vandaag en wenst men ons een goede camino.(Volgens hen hadden we ook nog bij het wegkapelletje een stempel kunnen scoren, maar dat hadden we al in Thorn gekregen, dus wij vinden het prima zo.)
De zon schijnt en we genieten van de wandeling, die grotendeels langs de maas loopt.
In Geistingen, bij een haventje in de maas,eten we een ijsje en rusten uit. Als we weer verder lopen, ontdekt Lysan algauw dat ze haar stokken heeft laten staan. Gelukkig staan ze er nog en kunnen we na een kwartiertje weer verder met de wandeling.Vlak bij Maaseik raken we de schelpaanduidingen kwijt en lopen een behoorlijk eind om, langs een drukke weg.Het duurt even voordat we, via het marktplein, het dienstencentrum Ter Engelen vinden.We worden vriendelijk ontvangen door een mevrouw,die nog als enige non in het dienstencentrum woont. Haar medezuster is twee weken eerder overleden.Wij zijn de enige pelgrims en hebben een hele verdieping tot onze beschikking!
Na het douchen en kleding wassen, lopen we naar het marktplein, waar we in de avondzon, heerlijke asperges met gebakken aardappels en rauwe ham eten.
Tegen half 10 gaan we terug en we gaan op tijd naar bed. Sylvia leest nog even, maar Lysan valt bijna direct in slaap.
Abonneren op:
Posts (Atom)