dinsdag 31 juli 2012

Foto's bij naar Luik




Naar Luik

Dag 24  / donderdag 26 juli
s' Ochtends krijgen we thee uit een pot die van buiten heel erg smerig is. We zijn blij dat we geen ontbijt hebben genomen, want we willen: nichts wie weg!
We nemen de fietsroute richting Richelle via een grote supermarkt aan de rand van Visé. We kopen er ontbijt- en picknickspullen .Er staat een tafel met stoelen en er is een koffieautomaat en bovenal: er is een keurig toilet! We komen weer helemaal bij.
Als we verder gaan hangt Lysan haar fototoestel aan de heupband van haar rugzak.
Héél handig, behalve als Lysan en Sylvia even uitrusten op een bankje in de schaduw, want zo'n 10 à 12 km verder blijkt het toestel niet meer aan de band te zitten! Wat nu? Teruglopen met het risico dat het niet meer te vinden is en hoe redt je dat in deze hitte (het is 30 graden)? Of, in Luik,aangifte doen. Na rijp beraad besluiten we tot dat laatste, hoewel  L  ongelooflijk baalt.
We lopen over erg ongelijke paadjes vol stekels en brandnetels. S wordt steeds enthousiaster over Belgie.
Zowel de huizen als het landschap zijn vandaag wel erg saai. Bovendien zijn alle restaurants die we tegenkomen gesloten.Enfin, na een lange,lange afdaling bereiken we Jupille, een lelijke voorstad van Luik. Ook hier is geen restaurant open. Er is een klein supermarktje, waar we koude icetea kopen.
 We nemen de bus, die ons even later voor de Auberge de Jeunesse  afzet. De jeugdherberg, Georges Simenon, is een verademing: het is er schoon, we hebben een vierpersoonskamer met z'n tweeën en een eigen douche en toilet.We doen onze was in de wasmachine en eten op het binnenplein een ' kleine' barbecue-maaltijd:één stuk vlees met gebakken aardappeltjes en diverse soorten salade voor 5 euro. Daarbij wordt een kan water geserveerd.
 We zitten nog lang buiten te genieten.Het leven is weer goed!
We lopen nog even langs de maas en eindigen de dag met een glaasje wijn.

Foto's bij naar Visé




Foto's bij de St. Pietersberg en nog een dag in Maastricht






Naar Visé

Dag 23  /   wo 25 juli
Na een heerlijk ontbijt,vertrekken we richting busstation, maar eerst kopen we picknick spullen bij de AH-to-go. We nemen de bus naar Gronsveld, waar het laatste gedeelte van de Pelgrimsroute langs loopt. We lopen de Kamperweg omhoog, maar missen de rood-witte strepen.Via een landweggetje boven aan de berg komen we gelukkig weer op de route uit. Er groeit veel fruit langs de kant van de weg en we eten wat aalbessen en twee pruimen.Het recht van de pelgrim zullen we maar zeggen (in Belgie blijkt niet iedereen er zo over te denken en staat er soms: verboden fruit te plukken!).Het wordt intussen wel steeds warmer: 30 graden om een uur of 3! Gelukkig vinden we een koele plek waar we kunnen picknicken. Het zit alleen niet zo comfortabel: we zitten op een schuin aflopende berm en glijden langzaam naar beneden. Het enige bankje in de wijde omtrek was al bezet! We komen erg weinig bankjes tegen, tot ons grote verdriet.
Eindelijk zijn we de St Pietersberg ( zien we steeds inde verte) voorbij, maar het schiet nog niet erg op. In Moelingen denken we een restaurant gevonden te hebben, maar het is een soort cursuscentrum voor New-Age-achtige geneeslieden.We kunnen er wel ice-tea kopen.Volgens de arts van het centrum, is het maar een klein stukje naar Visé, als we het pad dat langs zijn huis gaat, blijven volgen.
Het is een mooie route, maar we zijn op het laatst te moe om er nog wat van te zien. Als we bijna drie uur later in Visé zijn hebben we moeite om de juiste straat te vinden.Nederlands sprekende mensen helpen ons, door hem op hun  computer op te zoeken.
Om half 8 komen we aan op ons vrienden-op-de-fiets adres in een nogal armoedige buurt. We krijgen een flesje fris en schrijven ons in. Boven blijkt pas goed hoe vies en armoedig alles is: we slapen allebei op een opklap camping bedje.Lysan haar matras is heel dun, met een hoge bobbel ter hoogte van haar heupen. Het hoofd en voeteneind hangen naar beneden.En wat we ook proberen, dat is niet te verstellen.
De WC plakt van de viezigheid en de badkamer ligt vol gebruikte handdoeken en overal ligt een dikke laag stof! Nergens een plek om iets neer te leggen.Alle lichtknopjes zijn bruingrijs en het stinkt ook naar sigaren, die door de zoon des huizes worden gerookt, in huis!
We willen morgen geen ontbijt, alleen thee. Bibberend van ellende verlaten wij het pand om iets te eten te gaan zoeken.Volgens Dinie (de vrouw des huizes) kun je vlakbij in het frietkot nog wel wat eten,maar daar krijgen we zo'n vieze smaak van in onze mond, dat we het er voor over hebben om nog een stief kwartiertje verder te lopen, naar het centrum. Om 9.30 vinden we eindelijk een restaurant en om 10 uur komt ons eten.  Erg veel trek hebben we inmiddels al niet meer en er wordt ook weer gerookt op het terras. Sylvia is daar nou eenmaal erg gevoelig voor. Ze gaat er van hoesten en krijgt het benauwd (ook buiten).
Tegenslagen schijnen ook bij het pelgrimsleven te horen, maar het moet niet te bont worden!

zondag 29 juli 2012

Nog een dag in Maastricht

Dag 22  /  24 juli

Deze dag staat in het staat in het teken van shoppen, maar we halen ook onze stempels in de Basiliek.
Het is een plakplaatje, wat handig is voor Lysan want die is haar credential vergeten!
s' Middags lopen we naar de kazematten, om te kijken of er nog muurhagedisjes zitten. We zien er drie, dus we kunnen met een gerust hart onze weg vervolgen.
 Het is smoorheet en we zijn blij als we ergens in de schaduw kunnen uitrusten.
Om 17 uur halen we onze spullen op uit ons hotel en lopen naar de Bijenkorf, waar we wat drinken en ons verkleden. S en L zijn nu weer echte pelgrims en ze geven hun nette kleding mee met hun dochters, die met de trein naar huis teruggaan. Wij lopen naar het vrienden-op-de-fiets-huis vlak achter het station. We zijn blij met onze kamers en genieten van de tuin ( voor en achter ). Na het douchen lopen we weer richting centrum, waar we op een terrasje langs de de Maas een Spritz ( 3 delen prossecco, 2 delen Aperol en 1 deel spa rood )  drinken en een lekkere salade eten. Als toetje drinken we Irish Coffee. Om half 10 is het nog warm en gezellig dus we lopen nog een blokje om, voordat we naar bed gaan.
In de slaapkamer denkt Lysan een mug op het behang te zien en geeft daar een flinke klap op. Dit bezorgd haar een mooi stigma! De mug is namelijk een koploos spijkertje, waar ze dwars doorheen slaat. Het bloed gelukkig als een rund, want anders zou het wel eens kunnen gaan ontsteken. Zo'n stigma zet je wel aan het denken: zou de heilige Franciscus van Assisi...................?

De St Pietersberg

Ma 23 juli  /  dag 21

Met onze dochters Nynke en Shirley slapen we een nacht in het centrum van Maastricht. We brengen onze rugzakken en koffers naar ons hotel en lopen de laatste kilometers van het Pieterpad. We genieten van de mooie vergezichten en de prachtige natuur.
s' Avonds eten we in een Grieks restaurant in een gezellig straatje. We zitten nog tot 10.30 uur buiten. Het is de eerste echte zomerdag en het koelt maar langzaam af.

zondag 15 juli 2012

Weer een stukje verder

Maandag 23 juli hopen Sylvia en Lysan weer een stukje van de weg naar Santiago te gaan lopen. We nemen Shirley en Nynke mee en blijven de eerste twee dagen in Maastricht. Wel is het de bedoeling om met hen de St.Pietersberg te beklimmen en zo het einde van het Pieterpad te bereiken. Verder natuurlijk stempels scoren, misschien een museum bekijken en natuurlijk winkelen met de dames. We slapen die eerste nacht in een hotelletje in het centrum van Maastricht.
Dinsdag-avond zetten we onze dochters weer op de trein en gaan bij een adres van vrienden op de fiets slapen. Woensdag beginnen we dan aan het echte werk.

Uit het groot wandelingen boek, samengesteld door mijn oudste dochter Eline, komt het volgende gedicht:

Give me my scallop-shell of quiet,
my staff of faith to walk upon,
my scrip of yoy, immortal diet,
my bottle of salvation,
my gown of glory, hope's true gage,
and thus I'll take my pelgrimage.

Sir Walter Raleigh:  The Passionate Man's Pelgrimage


Jullie horen nog hoe een en ander verlopen is!