Dag 12 / zo 30 okt / 23km

De nacht duurde een uur langer, omdat de wintertijd vandaag ingaat. Wel fijn, als je pas tegen de ochtend inslaapt, zoals Sylvia. Het is behoorlijk heiig als we opstaan, maar het belooft een mooie dag te worden, want de zon verdrijft de mist al gauw. We ontbijten met de vrijwilligers en maken ons lunchpakket  klaar. Om 9.15 u nemen we afscheid en beginnen aan onze wandeling. In een tuin zien we een ( jonge? ) eekhoorn rond scharrelen. Zo vaak zie je die niet meer in Nederland!  De geel-witte bordjes die we volgen, zien er uit als verbleekte rood-witte bordjes, zodat we meteen al fout lopen, maar dat duurt gelukkig niet lang. We ontdekken dat het Grenspad dezelfde rood-witte strepen heeft als het Pelgrimspad. Op plaatsen waar de routes elkaar kruisen staat in kleine letters op het witte vlak geschreven welk pad het is, maar dat is zonder bril niet te lezen. We lopen langs bermen waar nog van alles bloeit en langs bosranden die rood opgloeien. Vooral de amerikaanse eiken zijn nu op z'n mooist. We komen bij een veld met vrachtwagens, caravans en feest-tenten en veel blaffende honden.Er worden wedstrijden met slede-honden gehouden. Een span van zes, zeven of acht Huskies trekt een kar met een man erin.Het parcours loopt over de pelgrimsroute, zodat we steeds het bos in moeten springen, als er weer een kar aankomt. Bij het terrein staan toiletten, waar we dankbaar gebruik van maken.In Steensel drinken we koffie met heerlijke kersenvlaai erbij. We pauzeren wat langer en vaker dan andere wandeldagen en dat bevalt goed. Bij gebrek aan bankjes, lunchen we tegen een begroeide zandhoop aan. Als we verder lopen begint het wat te sputteren, maar het duurt niet lang of de zon breekt weer zo nu en dan door. We komen bij de Dommel,een brede, snelstromende beek, waar een mooie watermolen over heen is gebouwd, een volmolen. Aan elke kant van de beek draait een waterrad en de stroom in het midden lijkt een soort vistrap te zijn.In Timmereind en Loon, piep-kleine dorpjes, genieten we van de mooie woonboerderijen en de grote brink waar ze omheen liggen ( Loon ). Om half vijf zijn we in Waalre, waar we op de bus  naar Eindhoven stappen.Op het station nemen we nog een kroketje,voor we in de trein stappen. In Utrecht nemen we met moeite afscheid. Misschien gaan we in de kerstvakantie verder met onze tocht.