maandag 13 mei 2024
zondag 12 mei 2024
dinsdag 23 april de terugreis
We ontbijten in ons mooie appartement, pakken in, ruimen op en brengen de sleutel terug. We zitten nog even op het grote plein en drinken nog een keer koffie met gebak in het zonnetje. In een een mooi park lopen we nog een rondje en genieten op een bankje in de zon. We lunchen en gaan op weg naar de bus, die ons naar het vliegveld zal brengen.
Bij de bushalte spreken we even met een jonge vrouw, Leenke, die van Porto naar Santiago is gelopen. In het vliegtuig zit ze -toevallig- naast ons en praten we nog wat met elkaar.
Om 21.15 uur komen we thuis na een bijzondere pelgrimage. Voor mij omdat ik na 13 jaar (behalve de corona-jaren) ieder jaar een stukje van de route gelopen te hebben, eindelijk in Santiago ben aangekomen! Maar ook omdat we dit laatste deel van de camino samen konden doen en omdat H nu al last heeft van de camino-blues. Hij is al alles aan het plannen en bedenken voor volgend voorjaar. Dus als we gezond blijven, gaan we -Deo volente- volgend jaar van Porto naar Santiago en dan door naar Finisterre!
zaterdag 11 mei 2024
Maandag 22 april terug naar Santiago
De wind steekt op en alles begint te klapperen. De deur naar de keuken knalt een paar keer open en dicht, dus ga ik midden in de nacht de ramen en deuren sluiten. Daarna slaap ik onrustig. 's Ochtends waait het nog steeds flink en is de zee ook onrustig.
We drinken eerst koffie in een bar en beginnen daarna aan de lange, maar mooie busreis terug naar Santiago. We rijden eerst 2,5 uur langs de kust naar het zuiden langs kleine en grotere havenplaatsen. Dan slaan we linksaf, tussen de bergen door, naar Santiago. Als we daar eindelijk bij het station aankomen, ren ik naar de toiletten. Hé, hé, gehaald!
In de binnenstad van Santiago, bij een van de restaurantjes achter de overdekte markt lunchen we. H neemt mosseltjes en gebakken vis met aardappelen en ik een erg lekkere gemengde salade. We hebben gereserveerd in het hostel waar we eerder 2 nachten geslapen hebben, maar we krijgen dit keer een prachtig appartement in een rustig straatje. Er is een woonkamer, keuken, grote badkamer met wasmachine en een grote slaapkamer. Ideaal!
We doen de was, halen boodschappen voor vanmiddag en voor het ontbijt. Als we terugkomen is de was klaar en gaan we met een pak sinaasappelsap en broodstengels op het plein bij de kathedraal in het zonnetje zitten! We ontmoeten Geke en Jaap, doorgewinterde pelgrims, die zo te zien wel erg moeilijk lopen. Ook zij hebben een zoon die zeilt!
Op een gegeven moment beginnen de klokken van de kathedraal te beieren en brengen het Vader Jacob ofwel Frère Jaques ten gehore. Indrukwekkend!
Om 8 uur beginnen we het koud te krijgen en gaan we op zoek naar een warme hap. We denken tapas te kunnen gaan eten, maar er staat zo'n lange rij bij de enige tapasbar die we kunnen vinden, dat we bij een ander restaurantje naar binnen gaan. Het restaurant met de kokende oma's, waar we al eerder zijn geweest. We eten rivierkreeftjes met paddenstoelen, St Jacobsschelpen en piepkleine inktvisjes. Later drinken we nog een brandy in een gezellig drukke, kleine bar.
Als we teruggaan naar ons appartement, zien we een mooi aangeklede muziekgroep het grote plein oplopen. Er komen veel mensen op af. We blijven even staan kijken en luisteren en komen laat terug in ons verblijf.
vrijdag 10 mei 2024
Zondag 21 april naar de vuurtoren van Finisterre (of Fisterra)
We ontbijten in ons keukentje en gaan op pad naar de vuurtoren aan het einde van de wereld! Het is weer een mooie wandeling. We lopen langs de haven omhoog en langs een oude kerk en verder op een pad langs een rustige weg met aan weerszijde bos en uitzicht op zee. Na ongeveer een uur lopen zien we in de verte de vuurtoren al.
Bij de vuurtoren lopen we even rond en gaan dan wat drinken bij het restaurant. Als we weggaan worden we begroet door Nederlanders, die ons al eerder hebben gezien. Gertrude en Johan hebben ook een camino gelopen en gaan net als wij dinsdag weer naar huis. We lopen een eindje samen op en Johan vertelt dat zijn zoon, die een echte watersporter is, in augustus in Gaastmeer gaat trouwen. Huh, over wie heeft hij het nu? Onze zoon viert eind augustus/begin september zijn bruiloft in Gaastmeer en ook hij is een echte watersportliefhebber! We hebben veel om over te praten.
We lopen weer naar de haven, waar we bij een restaurant een pelgrims-menu nemen. We krijgen heerlijke vissoep, gebakken vis met aardappeltjes en een mango-ijsje toe. Als we weer in ons hostel zijn, gaan we douchen, de was doen en een uurtje rusten. Later gaan we in het centrum op zoek naar een pinautomaat en wat drinken op een terras met uitzicht op de haven en op de mensen die in hun zondagse kleding heen en weer lopen. Wij lopen ook nog even in de zon naar het einde van de kade en gaan op hetzelfde terras eten: een salade met rood fruit en geitenkaas en gegrilde sardientjes. Op onze kamer trekken we warmere kleding aan en gaan nog even langs het strand genieten van de zee en de maan en sterren. H heeft nu al heimwee naar de camino en wil liefst 2 á 3 camino's vooruit plannen. Om 23.15 uur liggen we in bed. Morgen terug naar Santiago!
zaterdag 20 april Lires naar Finisterre 14 km
Om 9 uur 's ochtends zijn we weer in restaurant A Braña. We nemen het boeren-ontbijt, dat bestaat uit 2 geroosterde boterhammen met jam, een stuk cake, koffie en vers geperste jus. We kunnen er weer even tegen! Het is zonnig en warm weer. We nemen de route langs de kust. Het pad wordt steeds smaller en recht onder ons is de oceaan, daarom kiezen we toch maar voor een smal paadje steil omhoog, dat ons naar de officiële route moet voeren. Er komt geen einde aan de klim naar boven en ik raak niet alleen volkomen buiten adem, maar ik ben kapot als ik eindelijk bovenaan kom. Uiteindelijk komen we, via een modderig weggetje, weer op de hoofdroute uit. Daarna gaat het beter en lopen we door prachtige bossen met veel vogelgezang en mooie uitzichten. Het ruikt er heerlijk naar eucalyptus, dennengroen en zoute zee.
Het duurt erg lang voor we bij een stalletje koffie en appels kunnen krijgen en dat voor een donativo. Daar maken we graag gebruik van. Als we bijna in Finisterre zijn, zien we een bar waar we naar het toilet kunnen en wat kunnen drinken. Er is alleen sinaasappelsap in flesjes te koop en er zitten een stel lawaaiige mannen bier te drinken, dus we zijn weer snel weg.
Over een mooi pad langs zee lopen we naar onze herberg: Doña Lubina. We zien en spreken weer even een Amerikaans echtpaar dat we al eerder hebben ontmoet. Als we gedouched hebben en onze kleding gewassen, gaan we op zoek naar eten, want we hebben nog niet gelunched. Alle restaurants en bars zijn inmiddels dicht, maar de supermarkt is gelukkig weer vanaf 17.00 uur open, dus daar kunnen we onze ietwat late lunch bij elkaar scharrelen! We gaan op een bankje bij de haven zitten eten met naast ons zitten twee Nederlandse dames, die de route vanuit Porto hebben gelopen. We vertellen elkaar over onze belevenissen.
We maken een strandwandeling en gaan daarna op zoek naar avondeten, maar alles is nog steeds dicht. Gelukkig is er een keukentje in ons hostel. We gaan nog even naar de supermarkt en kopen bevroren rijst met zeevruchten, maar er blijkt niets in de keuken aanwezig waar we dat in op kunnen warmen. Er is een magnetron en een waterkoker, maar bijvoorbeeld geen bak of schaal om iets in de magnetron op te warmen. We doen de bevroren rijst op borden in de magnetron, maar de boel ontploft een soort en de hele magnetron zit onder de rijst. H heeft ook een fles wijn voor bij het eten gekocht, maar die valt uit de koelkast, waardoor de hele vloer vol wijn en stukken glas ligt. Als we dat allemaal hebben opgeruimd gaan we met ons toetje: een bak aardbeien en een beker Brandy op een bankje langs zee genieten van de lichtjes in de verte, de bijna volle maan en de sterren.