dinsdag 29 april 2025

dag 10 maandag 31 maart naar Vigo 21 km

 Er valt nergens een ontbijtcafé te bekennen, dus we ontbijten met water en een klein cakeje uit de voorraad. Volgens het boekje is de route langs zee erg lelijk, met veel industrie, dus we nemen de route door het binnenland.

Na een uur lopen we eigenlijk verkeerd, maar daardoor komen we langs een bar, waar we koffie en croissants nemen. Erbij krijgen we ook nog een paar churros cadeau. We lopen stukken door een mooi bos, maar ook langs een drukke weg. Langs die weg vinden we later ook een bar, waar we een glas sinaasappelsap drinken en een fruitwinkel, waar we een wat voor de lunch kopen. Het pad door het bos is mooi, maar moeilijk te belopen, omdat het erg rotsachtig is en er veel losse stenen liggen. Later voert de route ons naar beneden, waar we uren lang over een mooi pad langs een snelstromende beek lopen. Onderweg komen we een grote groep jongeren tegen met hun begeleiders. Ze dragen een grote Portugese vlag.

Het pad wordt langzamerhand minder prettig: de beek stinkt en er staat steeds meer industrie langs de route. In de buitenwijken van Vigo zien we ook veel armoedige en lelijke flatgebouwen.

Het laatste stuk is zwaar voor mij. Ik kom bijna niet meer vooruit. De laatste 1,5 km gaat omhoog en dan zijn we eindelijk in Vigo!

De herberg waar we willen overnachten is dichtgetimmerd, maar gelukkig ligt er bijna recht tegenover een goed hotel. We krijgen een grote kamer met balkon en dito badkamer op de 7-de etage. Inclusief ontbijtbuffet voor ons samen: 48 euro! Zo nu en dan begrijp ik niet waar die mensen van leven. We hangen de was op het balkon in de zon en als we een beetje uitgerust zijn doen we wat boodschappen voor morgen onderweg, want volgens ons boekje is er weinig horeca. 

Later lopen we naar beneden richting de havens. H denkt dat daar de visrestaurants zijn. Maar ik heb zulke zere tenen en vermoeide benen, dat ik nauwelijks kan lopen. Halverwege de winkelstraat koop ik teenslippers en als we -na een vergeefse zoektocht naar een gezellig haventje- bij een Paëlla-restaurant neerstrijken, trek ik die slippers aan. Wat een opluchting en de Paëlla is ook nog erg lekker!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten