Dag 1 za 22 maart 2025 van Porto naar Aldeia Nova 16 km
H (husband) en ik vliegen naar Porto, waar onze tocht begint! Om half 4 's nachts komt de taxi, die ons naar Schiphol brengt. In het vliegtuig zit ik naast een vrouw, die samen met haar vriendin een deel van de Portugese route gaan lopen. Ze hebben maar 1 week en beginnen vlak bij het vliegveld van Porto, in Matinhos, te lopen.
Na de landing (tegen de harde wind in), gaan we met de Metro naar het centrum van Porto, want ik wil mijn eerste stempel van deze tocht in de kathedraal krijgen. Er staat een rij mensen bij de balie waar gestempeld wordt en het stempel word heel nonchalant half naast het vakje gezet. Een enthousiaste meneer bij de VVV, vlakbij de kathedraal, zet een beter stempel, keurig in het vakje!
Het regent, waait hard en is koud en omdat we al een keer van het centrum naar de kust gewandeld hebben (jaren geleden), nemen we nu het antieke trammetje naar zee. Daar beginnen we echt aan onze Portugese camino. We lopen naar het noorden, langs de kust, recht tegen de harde koude, noorderwind in. Als het hard gaat regenen, duiken we een hip en gezellig restaurant in, waar we een heerlijke, belegde focaccia of een flensje met spinazie en ricotta eten. Daarbij een groot glas vers geperst sinaasappelsap .
De harde wind en het geflapper van onze poncho's, dragen niet bij aan het tempo van onze wandeling. We lopen over houten vlonder-paden met nauwelijks of geen beschutting, dus als het weer begint te plenzen, zijn we blij dat we in de kantine van een voetbalclub kunnen schuilen en koffie drinken. De poncho's gaan aan en weer uit, maar uiteindelijk komen we bij onze herberg: Casa Velha in Aldeia. Als het ons is gelukt om binnen te komen, blijkt het een erg basic onderkomen. We zijn koud en nat, maar er is geen echte verwarming, alleen een soort elektrisch kacheltje en het water van de douche word ook niet erg warm. Gelukkig is er wel een keuken met een waterkoker, zodat we koffie en thee kunnen maken.
Om half 7 gaan we naar een warm en gezellig restaurant met uitzicht op zee, waar we een tapas-plank nemen: kaas, fruit, knoflookbrood en vooral veel vleeswaren. (Dat laatste blijft grotendeels liggen). Daarbij Sangria met witte Port.
Terug gaat H direct slapen en schrijf ik nog even in mijn dagboekje. Niet lang, want daar is het te koud voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten