Naar Sclayn

Zo / 21 oktober. Het adres in Ahin is zeker aan te bevelen: een prachtig huis met grote slaapkamers, aardige mensen en een heerlijk ontbijt voor 30 euro pp. We nemen afscheid en stappen een mistige wereld in, waar de mooie herfstkleuren gelukkig nog wel te onderscheiden zijn. We genieten eerst nog even van de tuinen van de boerderij en het kasteel. Wat een mooie omgeving!
We lopen de hele dag over de ravel 1, de fiets/wandelroute langs de Maas. Langzaam trekt de mist op en wordt het warmer. Het pad loopt ver genoeg van de autoweg om geen last van het verkeer te hebben en hoewel er veel industrie aan de overkant van de Maas is, hoef je dat ook niet echt te zien. We genieten van de rotsachtige heuvels met felgekleurde herfstbossen. De kleuren lijken hier intenser dan in Nederland, bovendien staan de bomen tegen de hellingen van de heuvels, zodat je meer kleur in één oogopslag ziet. Bij de picknick probeert Sylvia haar nieuwe lichtgewicht krukje uit -met 450 gram, toch nog redelijk zwaar!- en zit Lysan op haar matje op een grote steen. Best comfortabel!
In Andenne zoeken we een restaurant en vinden alleen een soort Burger King, maar goed de toiletten zijn schoon en ze hebben er lekker softijs, dus we lopen tevreden verder. Sclayn is toch nog iets verder weg dan Lysan dacht, maar daar denken we al gauw ons overnachtings-adres te hebben gevonden: een huis genaamd l'Ecluse. Omdat op ons kloppen en bellen niet wordt gereageerd, gaan we op tuinstoelen voor het huis zitten. De buren komen naar buiten en vertellen dat het chambres d'hôtes-adres een paar huizen verder is. En ja hoor, na een telefoontje van Lysan, komt onze gastvrouw Mieke naar buiten en heet ons welkom. Dit huis heet dus ook l'Ecluse (de sluis), maar dat staat er niet op. We blijken een hele zolderverdieping tot onze beschikking te hebben met douche en toilet en elk een eigen bed. Ook dit is weer een goed adres en er is ruimte voor nog meer mensen. De prijs is weer 30,- euro pp met ontbijt.
Er wordt een tafel voor ons gereserveerd in het enige restaurant van Sclayn, waar we prima eten krijgen: Forel met amandelen,aardappelgratin en gemengde groenten met wijn en water. Op zulke warme wandeldagen, moet je oppassen dat je niet te weinig drinkt! Met je rugzak op is zo'n 22 graden celcius al goed voor het verlies van een heleboel -transpiratie- vocht. We lopen, in het donker nog even het dorp rond. Op de kerk zit het teken van Jacobus: de schelp. Op de terugweg steken we over op een zebrapad. In de verste verten geen auto te zien. Plotseling komt er met een enorme snelheid een auto aan racen. Hij remt zo hard en plotseling dat de hele omgeving later naar verbrande rubber ruikt, maar kan met geen mogelijkheid meer stoppen en giert vlák voor ons langs. Sylvia kan nog net een stap achteruit doen en Lysan blijft versteend staan. Op één centimeter nauwkeurig hebben we het overleefd. We hebben een héél sterke beschermengel gehad. Voor we gaan slapen drinken we een grote beker thee om bij te komen en ons te ontspannen!