Vliegen over Santiago

Twaalf dagen naar Lissabon geweest met Hylke. Zowel heen, als terug vlogen we over Santiago. Gaf een heel apart gevoel. Ik vroeg me af of ik het wel ooit zou bereiken op de manier waarop Sylvia en ik het doen: steeds maar een klein stukje en dan weer terug naar huis en ook: hoe zou God er naar  kijken. Ik bedoel: die hele Santiago-hype.Die duizenden mensen die op pelgrimstocht gaan. Het gedoe rond de stempels en de compostella. Het heel vroege opstaan om nog maar een slaapplek te vinden. De omwegen via lange afstandspaden. De blaren, de stinkvoeten, het gesnurk en het geklauter op stapelbedden van drie hoog.Maar ook: dan kom je thuis, kun je dan je draai nog vinden. Je hebt je doel bereikt en wat nu? De volgende pelgrimstocht? Of ben je daar inmiddels te oud voor en blijf je altijd heimwee houden? Ik had het boek: Op weg naar het einde, van Marco van Kats bij me, een echte aanrader. Ik las het in één ruk uit. Enfin, over ruim twee weken hopen we weer een weekje te gaan lopen, als het niet te hard regent in de Ardennen. Ik heb er, ondanks mijn overpeinzingen, erg veel zin in.