Namen

Dag 29 / maandag 22 oktober
Na een prima ontbijt, lopen we eerst nog even naar de kerk met de Jacobsschelp in Sclayn, maar die is en blijft gesloten. Dat betekent géén tampon.
Dan maar weer de Ravel 1 op, langs de Maas, een prachtig pad langs het water. Er rijdt maar hoogst zelden een fietser en we zien ook niet veel wandelaars, al helemaal geen andere pelgrims.
We genieten van de prachtige herfstkleuren: geel, oranje, rood, groen en bruin in alle denkbare variaties.En dan nog die indrukwekkende rotswanden ertussen. Prachtig!
Soms is er aan de overkant wat stoffige industrie, maar dan kijken we de andere kant op.
Ondanks de vele sluizen, varen er nog behoorlijk grote schepen op de Maas.
We zoeken een restaurantje en zien aan de overkant van van een drukke weg een paar tafeltjes en stoeltjes staan. Als we proberen de weg over te steken, zien we opeens voor het grote venster -of de etalage- een wel erg ontbloot madammeke staan! De tafel en stoelen zijn blijkbaar bedoeld als buiten-wachtkamer voor hitsige automobilisten. Nou ja, dan maar langs de oever van de Maas picknicken. Onze was, die nog niet droog is hangen we over een hek in de zon.
 We zoeken steeds naar bankjes, maar die zijn niet te vinden buiten de bebouwde kom. Zodra we echter bij de eerste huizen van Namen komen, staan daar zoveel bankjes langs de Maas, dat er hele wijken en/of schoolklassen kunnen zitten.
Over de brug in het oude stadsdeel van Namen, kunnen we eindelijk een kop koffie krijgen en onze waterflessen vullen.
Via de schelpenroute door de stad proberen we de st. Jacobskerk te vinden en met de hulp van een paar inwoners van Namen lukt dat uiteindelijk ook.
De kerk zelf is weer dicht, maar achter de kerk, bij de administratie van de st. Jacobschool, krijgen we een prachtig stempel met schelp.
We lopen langs de Maas naar het Casino, waar Lysan, als beloofd Annie Fernandé opbelt. Het duurt een hele tijd voor dat ze er is en dan lopen we nog een flink eind samen met haar naar haar propvolle flatje. Daar toont ze ons onze kamer met een : kijk twee bedden, want er liggen twee matrassen op! Dat  het bed  ook nog tegen de muur staat, zodat de achterste over de voorste heen moet klimmen om naar het toilet te kunnen en dat het raam  niet open kan vanwege de drukke weg, nemen we maar voor lief.
Om warm te eten, moeten we terug naar het oude centrum van Namen. We eten buiten, zo warm is het nog, en genieten van een ongevraagd en ongeweigerd soepje, dat ons bij de menukaart wordt aangeboden. Daarna delen we een paar mèze, eten lams- of rundvlees met sla, drinken koffie en krijgen bij de rekening nog een likeurtje van het huis.
Om 10 uur zijn we weer op ons adres. We douchen, doen een handwasje en proberen ons tweepersoonsbed met twee smalle matrassen uit. Het raam zetten we eerst even open, maar het moet wel dicht vanwege de herrie. We slapen behoorlijk onrustig.