Annevoie

Dag 30 / dinsdag 23 oktober.
Na een zeer eenvoudig, doch voedzaam ontbijt- met oud bruinbrood- gaan we welgemoed op pad. Het is een beetje heiig, maar al gauw komt de zon erbij en lopen we weer te genieten. Een deel van onze bagage hebben we achtergelaten op ons logeeradres, zodat we vandaag 'licht' lopen. We lopen weer over de Ravel, het vroegere jaagpad langs de Maas, een prachtig pad!
Onbegrijpelijk dat de meeste pelgrims het lange-afstands-pad dwars door de Ardennen nemen: op-neer, op-neer en dan ook nog links-rechts-troelala!  Dat deden pelgrims vroeger toch ook niet?  Die namen de kortste route van hun huis naar Jerusalem, Rome of Santiago. Ze gingen heus niet voor de lol een paar flinke heuvels beklimmen of rotsen op klauteren als het niet nodig was.
Langs een rivier lopen heeft zo-ie-zo voordelen, je kunt bijvoorbeeld niet verdwalen, je komt meer dorpen en stadjes tegen en dus ook meer winkels en restaurants en niet te vergeten: bankjes.
Er is zoveel langs de rivier om van te genieten: huizen met prachtige tuinen, ganzen, zwanen en futen, zo nu en dan een binnenvaartschip, sluizen, bruggen en kastelen en niet te vergeten de prachtig begroeide heuvels en de rotsen waar soms bergbeklimmers op aan het oefenen zijn. De zon schijnt, het is zo'n 20 graden en er groeit en bloeit nog van alles.
In Profondville gaan we aan een tafel op een terras bij een restaurant zitten, om wat te drinken en een klein hapje te eten. Een strenge dame vraagt ons of we wel écht een maaltijd nemen anders mogen we daar niet zitten. We vragen de kaart en gaan intussen vast naar het toilet en dat is maar goed ook. De weinige goedkope gerechten die op de kaart staan zijn zgn. op en de rest is belachelijk duur. Sorry, dan maar niets!
In het mooie kerkje van Profondville staat Taizé-muziek aan. Zo rustgevend en mooi!
Hmm, ik zou ook wel via Taizé naar Santiago willen. Een beetje om, maar het wordt wel vaker gedaan, dus wie weet?
In de supermarkt en bij de bakker sprokkelen we onze lunch bij elkaar. Iets goedkoper dan op het terrasje en minstens zo lekker!
Om een uur of 4, in Annevoie-Rouillon, zoekt Lysan de bushalte, voor de bus terug naar Namen. Er blijkt om 5 uur een bus te gaan , dus we zorgen dat we op tijd bij de halte staan. Om 5 uur komt er inderdaad een bus, maar die is buiten gebruik -hors service- en er komt pas 20 min later een bus naar Profondville, die hier volgens de bordjes niet hoort te stoppen. De chauffeur zegt dat het 3.40 euro kost naar Namen. Lysan betaalt met een briefje van 5, waarop hij zegt geen wisselgeld te hebben. Sylvia betaald haar kaartje met kleingeld, maar hij beweerd nog steeds Lysan niet terug te kunnen betalen. Waarop Sylvia, in het engels: nu wel, want ik heb met kleingeld betaald. Dit wordt door Lysan nog eens in haar beste schoolfrans herhaald, waarop hij 1,60 voor haar neersmijt en tegen Sylvia zegt dat zij nog niet heeft betaald. Als Lysan zegt dat we alles betaald hebben, schreeuwt hij keihard: no, no, no en scheurt weg. Er zit nog één andere passagier in de bus, maar die stapt uit bij de volgende halte en daarna leeft hij zich helemaal uit.
Gelukkig komen we heelhuids in Profondville aan, waar we overstappen op de bus naar Namen. Op ons logeeradres blijkt Annie onze kamer gerestyled te hebben in onze afwezigheid. We zeggen maar niets en gaan naar de Chinees, waar het eten niet duur is, maar wel erg eenvoudig en zonder groenten.