Naar Hastiere

Dag 32  /  donderdag 25 oktober
We genieten van ons lekkere ontbijt en gaan daarna, via een grote supermarkt, voor onze lunch, aan de wandeling van vandaag beginnen.
 Onze zware spullen en de noodvoorraad hebben we in ons B&B gelaten, zodat we deze dag niet zwaar beladen zijn. De zon komt pas laat op de dag te voorschijn en het is een stuk frisser, maar het is droog en zo zonder zware rugzak loopt het lekker. We zien allerlei mooie huizen ,een oude priorij bij Anseremme, sporen van dassen in de modder, roofvogels, een zwerm groenlingen en twee kastelen aan de overkant van de Maas.
Waar we -vooral Lysan- ons ongerust over maken , is de door pelgrims veel beschreven rots ten zuiden van Anseremme, waar we bij laag water onderdoor zouden moeten kruipen en bij hoog water overheen zouden moeten klimmen. In dat laatste geval zou je zo'n 200 meter bijna recht omhoog moeten klauteren en daarna weer even ver naar beneden. Afgezien van het feit dat we iets te oud zijn om zulke capriolen uit te halen, willen onze knieën hier niet meer aan meewerken.
 Als we bij de rots aankomen blijkt er geen enkel probleem te zijn!  Het water is laag genoeg om langs en -half- onder de rots door te lopen (dus niet kruipen!), er is een mooi stenen pad aangelegd. We lopen opgelucht verder over glibberige paadjes en door modderige weilanden vol dromerige, herkauwende koeien.
Het is nog een heel eind naar Hastiere en er steekt een koude wind op, maar onze dag kan niet meer stuk.
Over de brug in Hastiere nemen de bus terug naar Dinant, waar we tegen 19u aankomen. We frissen ons op en gaan op het zoek naar iets eetbaars.Dit keer wordt het pizza met daarbij een glas witte wijn. Terug op onze kamer maken we koffie met spa-blauw (zie gisteren) en na nog wat gelezen en geschreven te hebben, gaan we douchen en naar bed.