Na een goed ontbijt vertrekken we uit ons pension in Leon. De bus naar Astorga vertrekt om 8 uur en terwijl we staan te wachten spreken we een pelgrim uit de USA, James uit Californië. Hij heeft vorig jaar het gedeelte vanuit Le-Puy-en-Velay naar Astorga gelopen en hoopt nu in 8 dagen Santiago te kunnen bereiken. Dat betekend dat hij ongeveer 30 km per dag moet lopen! Hij heeft een grotere rugzak op zijn rug en een kleine rugzak met zijn geld en papieren, e.d. op zijn buik hangen. Dat brengt H op een idee. Hij heeft nl een klein en lichtgewicht rugzakje bij zich voor 's avonds, maar hangt dit de rest van onze camino op zijn buik! De bus rijdt in 50 minuten naar Astorga, waar ik vorig jaar gestopt ben en waar we nu met onze tocht gaan beginnen. We lopen al direct vanaf het busstation op de route de stad uit en vergeten een stempel te halen.
In Santa-Catalina-de-Zomosa drinken we vers sinaasappelsap en koffie met daarbij een lekker stuk cake. We genieten van de omgeving en alles wat er al groeit en bloeit en zien zelfs al 2 vlinders. Om 13 uur zijn we in El Ganso waar we lunchen. Als we verder lopen spreken we mensen die we al eerder zagen: een echtpaar uit Edinburgh, dat al diverse camino's heeft gelopen en nu de Frances doet. Iets over 16 uur zijn we in Rabanal, een uitgestorven plaatsje op 1180 m hoogte, waar we slapen in Hosteria El Refugio. Op onze ruime slaapkamer douchen we, wassen onze kleding en leggen alles klaar voor de nacht. We lopen nog even het stille dorpje door en gaan dan terug naar ons hostal waar we een prima pelgrims-maaltijd eten. We praten nog even met de Engelsen en vertellen dat we bijna 51 jaar getrouwd zijn, waarop de Engelsman uitroept: Wat, zijn jullie op je tiende getrouwd, ofzo?! Altijd lachen met die Engelsen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten