We gaan van Rabanal (1181 m) via Foncebadon (1432 m) en het Cruz de Ferro (1495 m) naar El Acebo (1148 m). Veel geklauter omhoog en steil naar beneden lopen vandaag! We vertrekken om 8.45 u na een redelijk goed pelgrims ontbijt. We hebben helder zonnig weer met een behoorlijk koude wind, maar uit de wind in de zon is het bijna warm.
We zien niet alleen sneeuw in de verte, maar lopen ook over paden die smeltwater-beekjes zijn geworden en zien soms nog sneeuw in de berm liggen. In het bergdorp Foncebadon drinken we koffie met appelgebak op een terras in de zon. Bij een winkeltje kopen we brood, kaas, gekookte eieren, bananen en sap. We lopen langs paars-bloeiende boomheidestruiken, gele gaspeldoorn en witte brem en we genieten van het prachtige landschap. Dan komen we bij het Cruz de Ferro, waar ontelbare steentjes liggen, vaak met een naam of een boodschap erop. Ik legt er een steentje neer voor ons veel te vroeg gestorven neefje Jeffrey. Een ontroerend moment!
Daarna gaan de paden behoorlijk steil naar beneden, soms over rollende steentjes en scherpe keien en ook vaak door smeltwater-beekjes en diepe modder. Gelukkig heb ik stokken bij me om mijn evenwicht te bewaren. H. heeft nergens last van, hoewel hij wel blij is dat hij hoge bergschoenen aan heeft i.p.v. sandalen! We vinden een bankje, min of meer uit de wind, waar we onze picknick-spullen op kunnen eten. We zitten weliswaar met onze voeten in het smeltwater, maar het uitzicht is onwerkelijk mooi en dat blijft het de hele dag.
Iets voor 16 uur komen we aan in Acebo, waar we een kamer hebben gereserveerd in Meson Acebo. We worden naar een schattig huisje gebracht, waar we een van de drie kamers krijgen met douche en toilet en waar een ruime eetkeuken is met koffie, thee, brood, cake, enz. We douchen, doen een wasje en lopen nog even door het authentieke dorpje. We beklimmen de toren van het dertiende-eeuwse kerkje en gaan dan naar 'ons' restaurant, waar we het pelgrimsmenu nemen. Aan de tafel naast ons zitten 3 Zuid-Koreanen, die steeds luidruchtiger worden naarmate hun wijnfles leger wordt!
Na het eten lopen we nog even het dorpje door en vragen ons af waar de andere pelgrims gebleven zijn.
Alles is dicht en er staat een gure wind, dus vluchten we naar onze warme kamer, nemen nog een kopje koffie met een cakeje uit de eetkeuken en duiken ons warme bed in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten