Naar Bessy-sur-Cure

Dag 55  /   zondag 27 juli

Als wij om 8.00 uur gaan ontbijten, vertrekt Simone al.
We lopen richting Cravant op een breed half verhard pad en genieten van de prachtige vergezichten. Op het pad ligt een hazelworm, die nog maar net dood is. We zien sporen van paarden die hier gelopen hebben. Misschien is er een op zijn kop gestapt?
We lopen langs velden met bloeiende zonnebloemen, altijd een mooi gezicht!
Cravant is een klein stadje aan de rivier de Cure, met twee donjons, een grote wasplaats en vakwerkhuizen. De kerk staat in de steigers en is gesloten.
Er is geen restaurant open, dus gaan we op een bankje bij de kerk zitten en drinken wat van ons water.

Na Cravant gaat het pad steil omhoog en moeten we bukkend onder onder takken door klauteren. Het regent niet, maar het zoute vocht vermengd met zonnebrandcrème, loopt met straaltjes over ons gezicht en onze rug.Na een tijdje komen we op een uitzicht-punt en zien we de Cure diep onder ons stromen. Aan de rand van het bos, waar de wijngaarden beginnen staat een onbewoond huisje met een verwilderde tuin, daar eten we onze lunch op.
Daarna gaat de weg naar beneden en steken we de rivier over. We belanden op een zondagse rommelmarkt.
We kopen er een ijsje en gaan langs de oever zitten om dat op te eten. Ondertussen kijken we naar de acrobatische toeren van een muskusrat die aan de kant probeert te komen.
Er is een watertappunt waar we onze flessen vullen, voordat we verder gaan met onze tocht.

Eerst lopen we nog in de gloeiende zon tussen de velden door, maar de rest van het pad voert ons weer door het bos en stijgt ook weer flink.
Lysan haar linkerknie wil niet meer meedoen sinds het ijsje, waarbij ze van plat op de grond zittend, overeind moest zien te komen. Hij doet pijn en zwabbert.
Er liggen verschillende bomen, waar we overheen moeten klimmen, over het pad. Er liggen ook takkenbossen en zelfs een dode das.
Lysan komt er maar met moeite overheen en heeft er geen zin meer in. Eline vraagt haar moeder om te lachen, omdat ze een foto maakt. Nou ja, als een boerin met heel veel kiespijn dan maar!

Dan komt gelukkig eindelijk Bessy-sur-Cure in zicht. Het blijkt een mooi dorp aan de rivier te zijn met veel bloembakken, een gezellig park met piknik-tafels en wat vakwerkhuizen.
We vragen de weg naar de Gite d'Etappe en komen terecht in een mooi groot huis waar Simone ons al opwacht met thee en onze slaapkamer-sleutel. We hebben een hele grote kamer met 2 tweepersoonsbedden en een eigen douche en toilet. We gaan eerst eens lekker douchen en daarna beneden onze kleding wassen. De was kan in de tuin aan de drooglijn.
Er staat een grote appelboom in de tuin. We rapen flink wat appels op en maken appelcompote als toetje. We eten bahmisoep en kant en klare rijst uit een zakje, met gedroogde shi-takes, verse prei, bahmi-groenten en gedroogd vlees. Toe de compote met kaneel en gestampte suikerklontjes. Daarna nog koffie en thee.
Simone vertelt dat aan de rand van het dorp een omgevallen pruimenboom heeft gezien en Lysan en Simone plukken een grote bak vol met heerlijke mirabellen. Genoeg om de volgende dag(en) ook nog van te eten.
In het donker zitten we nog een tijdje buiten en als we naar bed gaan nemen we afscheid van Simone. Zij wil morgen in 1 keer doorlopen naar Vezelay en gaat daarom vroeg weg.
Eline en Lysan zitten nog een tijdje op hun bed te lezen.