Naar Chablis

Dag 53  /  Vrijdag 25 juli

We staan zoals elke dag om 7.20 uur op, pakken onze tassen in en staan om 8.00 uur klaar om te ontbijten.
Mevrouw Martine is kennelijk vannacht thuisgekomen en zet ons ontbijt buiten klaar: koffie, sinaasappelsap, chocolade- en gewone croissantjes, vers stokbrood, yoghurtjes en zelfgemaakte aardbeienjam.
 Ze moet lachen als Lysan het een on-Frans ontbijt noemt.
 En dat alles inclusief overnachting en avondeten, voor 28,- p.p. Jean-Claude is ook weer nuchter en na een stempel in de pelgrimspas worden we hartelijk uitgezwaaid.

De zon schijnt en het wordt al snel weer warm. De vochtigheidsgraad is net als de vorige dagen, heel hoog. Het landschap is prachtig, maar het luie zweet loopt ons al gauw weer met straaltjes van de rug.
In Bernouil lopen we naar het kerkje van St. Jacobus de meerdere. Het is zoals gewoonlijk gesloten, maar op de trappen rusten we even uit en drinken wat water.

Tussen Bernouil en Vézannes betrekt de lucht en gaat het meer waaien, waardoor het iets koeler wordt.
We lopen hoog door een kleurrijk landschap: gele, groene en bruine velden afgewisseld met bossen en bosjes. De TGV doorsnijdt het landschap en we zien regelmatig een blauwe flits voorbij komen.
In Vézannes staan bankjes tegenover de -alweer- gesloten kerk. Terwijl we daar in de beschutting van een grote boom een appel eten, regent het beetje,maar als we verder lopen is het al weer droog.
We lopen door een bos waar het blijkbaar net heel hard geregend heeft. Alles druipt nog en er lopen stroompjes water over de weg, maar de zon schijnt en we zien geen wolkje aan de lucht! We leggen Lysan haar poncho in het gras op de hoge berm en kunnen zó droog piknikken. Als we verder gaan, lopen we door een bospad naast of liever diep onder een drukke weg .
We laten Collan links liggen en lopen via smalle asfalt wegen via Fyé naar Chablis.
Het laatste stuk lopen we weer in de brandende zon, zodat we behoorlijk verhit in Chablis aankomen. Omdat er een kamer is gereserveerd in hotel Bergerand, gaan we daar regelrecht heen. De kamer is duurder dan we uit het boekje hadden begrepen. Wij dachten dat de prijs 48,- euro per kamer was met ontbijt, maar het blijkt dat het 48,- p.p. is met ontbijt. Na wat gesteggel krijgt Lysan nog 5,- p.p van de prijs af. Dat scheelt weer!
Onze kamer is behoorlijk ruim, met twee losse bedden met douche en toilet. Lysan gaat douchen, kleren wassen en daarna naar de VVV voor een stempel.
Een aardig en behulpzaam meisje regelt onze volgende twee overnachtingen: zaterdag in de gemeente-herberg van St-Cyr-les-Colons en zondag in die van Bessy-sur-Cure.
Er staat een Duits stel bij de Information dat om een stempel in hun pelgrimspaspoort vraagt. Omdat Lysan er ook een vraagt raken ze aan de praat. Zij gaan ieder jaar een stukje van de Camino lopen en zijn in Polen begonnen. Dit jaar zijn ze in Schengen(Luxemburg) gestart. Tot nu toe hebben ze nog geen andere pelgrims ontmoet.
Zij slapen in hotel La Poste, waar het volgens hen: oud en vies is!

Als Lysan terug komt kan ze het hotel niet in. Gelukkig is Eline klaar met douchen en ze komt naar beneden om L. binnen te laten. Er staat een waterkoker op onze kamer. We drinken koffie, lezen en schrijven wat, totdat we het stadje ingaan om iets te eten.
Bij het goedkope restaurant waar we terecht komen, zit ook het Duitse stel: Hans-Christian en Anja. We schuiven onze tafeltjes aan elkaar en praten honderd uit. Met hun kinderen hebben ze de Camino Francais al een keer gelopen en samen willen ze de Camino del Norte lopen. Maar eerst lopen ze morgen naar Auxerre en gaan daarvandaan naar huis terug.
Eline eet vooraf eieren in rode wijn, als hoofdgerecht gestoofde witte vis met groenten en rijst en vanille-ijs toe, Lysan: boerensalade met veel te veel spekjes, zalm met rijst en groenten en daarna ook vanille-ijs.
Anja merkt op dat wij het meest eten en het minst lopen! Hmmmmm!!!

We nemen afscheid en gaan op onze kamer nog even lezen, schrijven en Wifi-en en dan naar bed.