Dag 56 / maandag 28 juli
's Nachts hoor ik het al regenen en als we opstaan regent het nog steeds. Simone is al vertrokken en wij vertrekken na het ontbijt en de afwas om 8.45 uur.
We lopen in onze regenkleding en het eerste stuk valt het wel mee. In het eerste plaatsje Arcy-sur-Cure schuilen we en rusten we uit in een bushokje.
We lopen langs mooie kastelen en ruïnes, maar door de regen kunnen we er niet echt van genieten.
We hadden eigenlijk de grotten van Arcy willen bekijken, maar dan moeten we waarschijnlijk omlopen en vanwege het slechte weer slaan we dat maar over. We piknikken in een grot met uitzicht op de rivier, terwijl het steeds harder gaat regenen.
In de buurt van Voutenay proberen we een pad dat volgens onze kaart de Gr 13 zou moeten zijn, maar het loopt dood in de brandnetels.
Intussen komt de regen met bakken uit de hemel vallen en duiken we weer een bushokje in om de kaart te bekijken en te bedenken hoe we in Sermizelles moeten komen. We besluiten om een paar km langs een drukke provinciale weg te lopen, maar ontdekken dat dat toch wel een hachelijke onderneming is. Vooral de keihard voorbij rijdende vrachtwagens zijn levensgevaarlijk. We zijn dan ook blij als we na een paar honderd meter een spoorweg-overgang zien met daar voorbij een landweggetje dat evenwijdig aan de snelweg loopt.
Helemaal droog wordt het niet, maar de regen is nu toch wel iets minder hevig.
We moeten nog een eind voorbij Sermizelles om bij het station te komen, maar daar kunnen we in de droge, warme wachtkamer wachten tot er een trein komt (denken we).
Eline ontdekt ergens een bordje waaruit ze opmaakt dat er wegens renovatie van het spoor geen treinen rijden en alleen tussen 9.00 en 15.00 uur, bussen. Het is op dat moment 15.45 uur! Wat nu?
Op een grote parkeerplaats staan een aantal bussen, maar geen mens te zien alleen een paar grote loslopende honden.Ook geen taxi te bekennen.
Lysan klopt aan het raam van een klein huisje, waar ze wat beweging ziet en er komen een erg oude en iets jongere man naar buiten. We vragen of zij misschien een taxi voor ons willen bellen en de oude man doet een soort poging met zijn mobieltje, maar zegt dat het niet lukt. Dan vragen we of er soms iemand is die ons met de auto naar Avalon wil brengen.
De jongere man wil ons wel brengen, maar aarzelt: hij heeft maar een kleine auto met erg veel rommel erin.
Als Lysan hem geld biedt voor de benzine, gaat hij overstag. Hij ruimt de rommel een beetje op en brengt ons 10 km verderop voor de deur van ons hotel: Les Capucins, vlak bij het station in Avalon.
In het hotel hebben we een ruime kamer met twee losse bedden en een eigen badkamer. We gooien onze rugzakken af en gaan eerst naar het station. De loketten gaan vaak al om 17.00 uur dicht en we willen vast kaartjes naar Parijs hebben voor morgen-ochtend. Als we terug in ons hotel zijn, hangen we onze natte kleding uit en gaan lekker douchen. We doen dit keer geen was. We hebben nog genoeg schone kleren voor morgen en thuis doen we alles wel in de wasmachine. Onze schoenen zijn net sponzen. Ik dacht dat mijn Iowa's waterdicht waren, maar vergeet dat maar. Er is Wi-fi, dus we kunnen onze berichten lezen en om ongeveer 19.00 uur gaan we de stad verkennen.
Avalon blijkt een mooi oud centrum te hebben. Aan de zuidkant staat het stadje boven een diepe afgrond. Aan die kant bevinden zich nog stadsmuren, kasteel-achtige gebouwen en donjons. Verder zijn er veel vakwerkhuizen en een kathedraal met een Romaans front. Hoe het er van binnen uitziet kunnnen wij niet controleren, want, hoe raadt je het, de deuren zijn gesloten. Er komen heerlijke geuren uit een Bistro vlakbij de stadspoort en we besluiten dan ook daar te gaan eten.
Als voorgerecht nemen we samen 6 esgargots (dus elk 3), daarna eet Eline tartaar-de-boeuf met frietjes en Lysan eendenborst met zwartebessensaus. Het toetje delen we weer: pannacotta met fruit. Heel lekker allemaal!
Om half 10 zijn we weer thuis we lezen en schrijven nog wat en gaan op tijd slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten