Naar Ervy-le-Chatel

Dag 51  / Woensdag 23 juli

Zoals gewoonlijk heeft Eline vooral in het begin van de nacht geslapen en Lysan tegen de ochtend, maar dat zijn we gewend.
Bij het ontbijt brengt dhr. Labasque de schone was, maar niet de 5,- euro die we teveel betaald hadden (mevr. vroeg 30,- van mij en 35,- van Eline, maar is met een briefje van 50,- en een van 20,- vertrokken). Het ontbijt bestaat uit oud brood met koffie en schiftende melk. Het water uit de kraan smaakt naar chloor dus Lysan neemt een flesje zwarte koffie mee en Eline doet een scheut koffie als chloor-verdoezelaar in haar fles. Daar heeft ze later spijt van: het koffiewater smaakt haar niet en het water valt mee.
We laten het huisje keurig achter en als we later de afgewassen spullen op het blad naar het grote huis brengen, lijkt er niemand thuis te zijn behalve de twee honden, maar die zijn gelukkig pas mechant.

Als we nog maar net aan de wandeling begonnen zijn staat er al een hert in de berm van ons bospad. Het houdt ons in de gaten, maar loopt pas weg als we dichterbij komen.
Even later horen we veel geritsel rechts van ons en we zien 4 of 5 herten door het bos weg rennen.
Daarna horen we links veel lawaai en gekraak, maar we zien niets. Wilde zwijnen?
Overal, vooral in de modder, zien we sporen van herten en wilde zwijnen. Ook ligt er net als vorig jaar poep van vossen en/of dassen met heel veel kersenpitten van de wilde kersen die langs de bosrand groeien.
Ook zien en horen we veel roofvogels, zowel buizerds met hun waaier-staart en hun katten-gemiauw als minder bekende soorten. Veel gefluit en gefladder van kleine vogels en het gelach en gehamer van de specht. Als we het bos uitlopen zien we alweer een hert.

In de prachtige bloeiende bermen zien we veel verschillende soorten vlinders op de wilde majoraan, munt, kattenstaarten en kaardenbollen.

Zolang we in de schaduw lopen gaat het goed, maar het is zo'n 28 graden en in de zon en vooral uit de wind is het bloedheet.
We hopen in Eaux-Puiseaux wat extra drinken te kunnen kopen, maar er is daar geen winkel en de bistro is nog niet open.
Op de trappen van de kerk rusten we uit en eten een appeltje van een van de bomen achter de Mairie.
Als we verder lopen tussen de velden gebruikt Eline haar paraplu als parasol. Dat is prettiger dan een hoed of pet op in die hitte!

We steken een drukke provinciale weg over en lopen langs een oude watermolen en door stukken modderig bos, waar we zo nu en dan uitglijden in de vette, kleiige bosgrond.
Bij een leegstaand huisje eten we wat crackers en drinken ons cafeine-rijke water op .We blijven er een hele tijd en komen weer aardig bij.
 Bij een afslag in het bos,met veel water op de paden, staat een bord met daarop zoiets als: we raden deze route af en een jacobs-schelp de andere kant op. Ook hier is veel modder, maar we komen al snel het bos uit en op de verharde weg bij Les Challiots een gehucht met 2 huizen en geen mens te bekennen.
Ons drinken is op , maar gelukkig duurt het niet lang meer of we lopen het mooie stadje Ervy-le Chatel binnen en bij de Information wordt er voor ons naar het Parochiehuis gebeld. Daar is men op de hoogte van onze komst, maar wij weten niet waar we naar toe moeten.
Terwijl we wachten op degene die ons bij de VVV op zal komen halen, drinken we een groot glas citroen-limonade bij de kroeg ernaast. Dat smaakt!

Een vriendelijk dik meneertje brengt ons naar een verrassend koele en efficiënte studio. Een piepklein huisje met douche-toilet, keukentje met alles erop en eraan, een stapelbed, twee tafeltjes en twee stoelen,en een wasrek. Verder is er van alles om te eten en te drinken, wasmiddel, doucheschuim, shampoo, enz.
Lysan gaat direct douchen en haar kleding wassen en daarna lopen we naar de grote supermarkt, die nog een paar km naar beneden lopen is en met de boodschappen weer omhoog (er is ook een klein supermarktje vlakbij!)
Bij thuiskomst gaat Eline douchen en haar kleren wassen.
Als avond-eten maakt Lysan soep en Eline een heerlijke zalmsalade en daarbij eten we bruinbrood met zalm-smeersel.Voor Eline is er sinaasappelsap en Lysan drinkt Cidre Brût. Als toetje eten we pruimen.
Voor morgen hebben we nog genoeg brood voor het ontbijt en de lunch en verder tomaatjes en abrikozen.

Intussen probeert Lysan onderdak voor de volgende dag in Roffey te regelen, maar ze krijgt geen contact. Hylke (het thuisfront) wordt gebeld of hij wil E-mailen naar het adres. Hylke krijgt bericht terug dat ze voorlopig gesloten zijn ,maar wel een alternatief hebben. Als Lysan dat tel. nummer belt is het direct gereld.Een hele opluchting!

Operatie stapelbed volgt: terwijl Lysan het bed tegen houdt, klimt Eline heel voorzichtig in het wankele en diep doorzakkende boven bed. Ze mag zich daarna niet meer bewegen anders stort de boel in elkaar. Het beneden bed is prima!