Loye-sur-Arnon

dag 68  /  donderdag 14 april

Om 7.15 uur gaat de wekker. We worden onthaald op een uitgebreid ontbijt: met koffie, thee en sap, muësli, brood, cake, jam en smeerkaas. Genoeg om weer even vooruit te kunnen!

Om 9 uur nemen we afscheid en gaan op pad. We mogen een achtergebleven regenjas voor Prunel meenemen. Zij heeft heel optimistisch, alleen een dik fleece-vest en twee mini regenjasjes van 1 euro per stuk bij zich.
Het is prachtig weer. De zon schijnt en er staat een fris windje. Een helderblauwe lucht met in de verte een paar wolkjes. Prima wandelweer!
We lopen over stille landwegen, langs mooie, oude boerderijen en ook een stuk door een heel modderig bos.
We zien veel verschillende vogels, zoals zwartkopjes, puttertjes en roodstaarten en genieten van hun prachtige zang.
 Ook veel vlinders in de uitbundig bloeiende bermen, zoals Oranjetip- en Citroenvlinders, een Atalanta en zelfs een Rouwmantel. Die laatste had ik nog nooit eerder gezien, maar Prunel kent hem.
In de berm rusten we even uit, maar alles is nog zo nat dat we al gauw weer verder gaan.
Later leggen we Prunel haar dunne regenjasje op een grasveldje langs een bosrand om te picknicken.
Tijdens het eten zien we twee herten de weg oversteken en even later komt er weer een hert luid blaffend of brullend? terug rennen. Ik heb wel eens gelezen in het verslag van een mede-pelgrim dat herten een blaffen geluid kunnen maken, maar had dat zelf nog niet eerder beleefd.
We gaan verder en hopen op koffie bij het restaurant van Loye-sur-Arnon, maar dat blijkt gesloten. Er is wel een wc bij de Mairie aan de overkant, waar we dankbaar gebruik van maken.
We kunnen pas om 5 uur terecht bij onze gîte in La Forêt Vieille, dus we gaan op een bankje tegenover de kerk zitten en vermaken ons met puzzelen en schrijven. Als we moe worden van de rechte rugleuning, pakken we alles weer in en gaan we het kerkje bekijken. Het is een mooie oude kerk (van Loye-sur-Arnon), maar wel erg donker en koud en je kunt er geen kaarsje branden.
Om half 4 beginnen we aan het laatste stuk van de wandeling naar 'Le Relais de la Forêt Vieille'.
Onderweg plukken we wilde kruiden voor de soep.
We worden hartelijk welkom geheten door de heer Paul Gravost (83 jr.). Paul is hart-patient en maakt iedere dag een lange wandeling, waarbij hij zorgt dat hij om 5 uur weer thuis is om de pelgrims te ontvangen. Vandaag had hij gasten en is niet gaan lopen. Hij maakt ons wegwijs in de eetkeuken, wijst ons de douche en het toilet en neemt ons mee naar boven waar de bedden staan.
Een heel huisje voor ons alleen!
We leren ook zijn zoon kennen, die volgens eigen zeggen graag een praatje met de pelgrims maakt en zijn vader helpt in de tuin en dergelijke.
We douchen en wassen onze kleding en hangen die aan een rek in de ruimte naast de eetkeuken, waar een antieke verwarmingsketel staat te loeien (op 30 graden). Het ding blijft constant aanslaan. Voor het naar bed gaan zet ik hem op 18, hoewel Paul hier niets over heeft gezegd. Ik ben bang dat het gevaarte anders midden in de nacht ontploft.
 We eten wilde-kruiden-met-zeewier-mihoensoep met elk een gekookt ei, daarna linzen-met-worst uit blik en als toetje stukjes franse kaas, die de vorige pelgrims hebben achtergelaten. We spoelen alles weg met cidre en rode wijn. daarna drinken we thee en lezen en/of puzzelen tot we naar bed gaan.