Neret (La Tremble)

dag 70  /  zaterdag 16 april

Er staat een heerlijk ontbijt voor ons klaar, als we om 8 uur beneden komen: 7(!) verschillende soorten zelfgemaakte jam, 2 soorten brood, waarvan 1 zelfgebakken, koffie en thee en hardgekookte eieren om mee te nemen voor de lunch.
Ook worden er over en weer foto's gemaakt en email-adressen uitgewisseld.

Het regent buiten en als we in vol ornaat naar buiten willen lopen, ontdekt Lysan dat ze nog op haar sokken loopt! Zoiets heeft Monique nog nooit beleefd.
Die Alzheimer begint gevaarlijke vormen aan te nemen!

Het miezert, eerst hard en daarna minder. De temperatuur is vrij hoog, zodat we het snel warm hebben. De regenjassen gaan weer uit en we helpen elkaar de jassen aan de rugzakken te hangen. Die van mij zat blijkbaar niet goed vast, want als Pierre en Monique ons op weg naar de supermarkt inhalen, hebben zij mijn poncho bij zich, die ergens op de weg lag.

We zien een hert dat ons verbaasd aankijkt, terwijl hij rustig langs de rand van het veld blijft lopen.
Als we dichterbij komen, verdwijnt hij met grote sprongen in het struikgewas.

In St. Jeanvrin vragen we bij de Mairie of we daar naar het toilet mogen en dat mag.

In Chateaumeillant vragen we bij de Information waar de supermarkt is. Dat lijkt niet al te ver, maar als we er na een kwartier nog niet zijn, gaat Prunel met onze rugzakken op een bankje zitten en loopt Lysan nog zo'n 10 minuten door.

 Er is een enorm grote Intermarché net buiten het stadje, waar ik voor ongeveer 3 dagen eten koop. De komende dagen lopen we door dorpjes met geen of weinig winkels. Bovendien is het morgen zondag, dus als er al een winkel is, is die alleen 's ochtends open en 's maandags zijn bijna alle winkels de hele dag dicht. Als ik terug loop, giet het weer van de regen. Prunel heeft onze spullen naar een bushokje gesleept, waar ze rillend op mij staat te wachten (geen bankje).

Het restaurant bij het bushokje was open, maar is opeens gesloten! Gelukkig is er nog een andere gelegenheid die wel open is. Daar nemen we elk een zgn kleine vissalade: een gemengde salade met warme gebakken vis en pesto-mosselen. Daarbij water en brood en toe koffie.
Terwijl we zoveel eten bij ons hebben, hebben we voorlopig weer genoeg gehad!

Als het droog is gaan we weer op stap. Het duurt niet lang of het begint weer te gieten en nu lijkt het niet meer op te houden.
Bij de mooie oude kerk van Neret is een begravenis aan de gang, dus we durven niet naar binnen.
Tegenover de kerk is een vrij groot wacht-huisje voor de bus, daar gaan we zitten en eten we 1 van de hardgekookte eieren van Monique op. Daarna een kwarkje en een mandarijn.
Als de begravenisstoet verdwenen is willen we de kerk in, maar nu is de deur op slot.

Hoewel het nog geen 5 uur is, bel ik mevrouw Chantal Loret om te zeggen dat we er zijn en 5 min later haalt ze ons op en brengt ons naar haar boerderij  "La Tremble"
De refuge is een deel van een stal, waar 5 of 6 pelgrims kunnen slapen. Er is centrale verwarming, een keukentje met koelkast en een kookplaat, de bedden zijn opgemaakt en er liggen handdoeken en washandjes klaar.
We krijgen 2 verse eieren, stokbrood boter, 3 soorten jam en sap en later brengt Chantal nog een halve liter melk.

We gaan lekker douchen, doen de was, drinken koffie en chocolademelk en later thee. Om 8 uur eten we goulashsoep en eten stokbrood met salami en brie met daarbij elk een glas rode wijn en toe kwarkjes en druiven.
Na de afwas nemen we nog een beker thee met een stuk pure chocolade met amandelen.

In de stal loeit zo nu en dan een koe. Prunel haar bed kraakt verschrikkelijk en Lysan hoort ieder geluidje, ondanks haar oordoppen.