Sarzay

dag 71  / zondag 17 april

Om 6.45 gaat de wekker.
We hebben alle twee niet zo goed geslapen.
Prunel had niet alleen een krakend bed, maar er zat ook nog een diepe kuil in.
Als we bijna klaar zijn met ontbijten en inpakken, staat Chantal klaar om ons weg te brengen.

Het regent de hele ochtend. Soms hard en dan weer zacht.  Pru heeft bedacht dat dit een meditatieve dag wordt, omdat het zondag is en we niet naar een kerk gaan. Zij heeft een nieuw testament bij zich, waarbij de Nederlandse en de Engelse vertaling naast elkaar staan. We lezen het eerste gedeelte van het evangelie van Johannes, bij de ene rustpauze in het Nederlands en bij de volgende in het Engels en het is de bedoeling dat we daar onder het lopen over mediteren.

Het landschap lijkt erg saai in de regen en het is ook behoorlijk koud. In Lacs is een redelijk schoon toilet bij de bushalte We rusten daar een tijdje uit op een muurtje half onder een afdak en eten onze lunch op, terwijl er ergens vandaan een heerlijke lucht komt. Als we verder gaan zien we dat we bijna naast een crêperie hebben gezeten. Hadden we dat nu maar eerder gezien!

Ondertussen is het droog.

Onderweg zien we nog een eekhoorntje en dan zijn we al gauw in het mooie stadje La Châtre. Het ligt wat hoger met het restant van een oud kasteel, mooie oude huizen en een kerk die goed gerestaureerd is.
Ik brand twee kaarsen: 1 voor 2 vriendinnen die ziek zijn en 1 voor mijn ouders, familie en kinderen.

Op het stadsplein, in een restaurant, nemen we een crêpe en een croque-monsieur, die we samen delen.We ontmoeten er een Iers stel van ongeveer 70 jaar, die al jaren etappes van de weg naar Santiago lopen. Ze vertellen dat ze meestal zo'n 30 km per dag lopen, maar nu wordt het mevrouw te veel. Ze heeft de laatste paar dagen haar voeten stuk gelopen en wil nu kleinere afstanden gaan doen. Ze blijven hier twee nachten, zodat haar voeten kunnen helen.

Om 3 uur vertrekken we richting Sarzay.