Er staat een zeer karig ontbijt voor ons klaar: hetzelfde bruine toast brood als gisterenavond, 3 kleine jammetjes, een kuipje boter en koffie. De koffie smaakt prima, maar als brood nemen we één van onze eigen 4 broden. We moeten een flink bedrag neertellen en ook het water dat Sylvia nog even in de Tabac koopt, kost meer dan we tot nu toe gewend zijn.
Het miezer-regent, maar het is wel warm als we naar het kanaal lopen en via de 'oude' route, 654, verder lopen. Dat het de 'oude' route is merken we omdat het pad overwoekerd is met struiken en er omgevallen bomen op het pad liggen. Ook omdat de oever van het kanaal zo nu en dan zó is afgekalfd dat er geen pad meer over is en we ons best moeten doen om niet in het kanaal te vallen. Over een paar weken valt hier niet meer te lopen, vanwege de brandnetels, bramen en andere prikplanten, die in snel tempo alles overwoekeren. Maar..... het is een vogelparadijs langs het kanaal van de Aisne! We zien weer fazanten, dit keer met jongen, véél roofvogels, horen de koekoek, de fitis en de zwartkopjes. In het water zwemmen een groot soort wilde eenden, aalscholvers, meerkoeten en waterhoentjes. We zien regelmatig een dode vis in het water drijven en op de kant liggen.
Vanuit de bossen of velden langs het kanaal klinken harde geweerschoten! Op een gegeven moment klinken ze wel érg dichtbij. Lysan is bang een kogel in haar lijf te krijgen en houd haar stok als een vaandel omhoog, roept: zingen Syl en begint luidkeels te zingen! De jagers moeten niet kunnen zeggen dat ze niet wisten dat er mensen langs het kanaal liepen.
De zon komt weer door en we gaan op een betonnen rand langs het kanaal zitten en leggen onze kleren te drogen op wat struikjes en planten. Terwijl we iets eten en drinken, genieten we van de capriolen van een eekhoorntje dat heen en weer loopt en zo nu en dan het kanaal lijkt over te willen steken. In Neufchatel-sur-Aisne willen we warm eten, maar behalve een bakker en een bar is alles dicht. In de bar hebben ze geen eten, maar je mag iets bij de bakker kopen en het bij hen opeten. Geen handelsgeest blijkbaar! Als zij het zelf bij de bakker zouden kopen, konden ze er nog wat mee verdienen. Daarom zijn er zo weinig cafés en bars! We eten elk 1 kleine pizza en 1 kleine quiche en drinken er een grande café bij. We kunnen weer verder! Het pad is nu iets beter begaanbaar. In Pignicourt zou volgens het boekje een bar moeten zijn, maar als we aan een mevrouw vragen waar die zich bevindt, nodigt ze ons uit om in haar tuin thee te komen drinken. De bar is dicht of is er niet meer. We krijgen elk twee kopjes thee met koekjes erbij en we mogen naar het toilet. Dat laatste durven we niet te vragen vanwege de toestand waarin onze schoenen zich bevinden. Ook vult ze onze waterflessen bij en wijst ons hoe we naar Pontvigart moeten lopen. We lopen nu van het kanaal af richting zuidwest. We lopen tussen de bloeiende koolzaadvelden en tarwe-akkers door. Het landschap is licht heuvelachtig. Je zou het glooiend kunnen noemen. Voor ons uit is bos en zien we de dorpjes Orainville en Pontvigart liggen. Er zijn véél vlinders en vogels in de velden en langs de bosrand. We zien roofvogels en weer patrijzen, altijd twee tegelijk en als we aan de rand van Orainville komen zien we een koekoek. Op een stenen bank langs het riviertje de Suippe rusten we een half uurtje uit en genieten van de prachtige natuur en de stilte. Dan lopen we naar onze chambre d'hôte.
We komen terecht bij een groot boerenbedrijf, waarbij één grote schuur verbouwd is tot groeps-accommodatie met keuken en een aantal tweepersoonskamers. Wij krijgen een ruime kamer op de eerste etage met douche en wastafel in de kamer, twee losse bedden, een frans balcon en een toilet op de gang. Een flinke jonge vrouw wijst ons de kamer en laat zien waar de zeer complete keuken is. We hebben allebei een behoorlijke noodvoorraad met vers brood en nog een quiche. We maken kamillethee en soep en met tomaatjes, crackers met leverworst en gedroogd fruit, is dat een complete maaltijd. We zitten nog lang in de keuken na te tafelen met koffie en thee en gaan als het wat frisser wordt, naar bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten