Er staat een eenvoudig ontbijt voor ons klaar in de gastenkamer: een groot witbrood in een doek gewikkeld, jam en koffie en thee.
Het eerste stuk lopen we over de 'voie de St. Germaine' en we laten Auros dus links liggen. Dat is zeker zo'n 3 a 4 km korter en het is een mooie route. Bij Brouqueyran komen we weer op de officiele route, de 'voie de Vezelay' terecht. We lopen langs een meer met veel vissers en door een bos met jachthutten en de waarschuwing dat je in het jachtseizoen lawaai moet maken als je op het pad loopt: Allons enfants de la Patrië! Weet je nog, Sylvia!
Ergens tussen de wijnranken ligt een hert met een gewei. Hij is op zijn hoede, maar blijft toch liggen. Later zien we een hert met een kalfje op een veld. Die gaan er na de foto wel vandoor. In de bermen veel bloemen en vlinders en ook vaak hagedisjes. We lopen langs wijnkastelen, een kiwifarm en grote hazelnoot boomgaarden. We picknicken ergens in de diepe schaduw want de temperatuur is weer flink opgelopen.
Al vroeg zijn we in Bazas en gaan naar de Mairie. We krijgen het adres en de deurcode van de refuge en betalen een tientje. Daarna belt de vriendelijke dame achter de balie naar het adres in Captieux, waar we morgen heengaan en reserveert een slaapplek voor ons. De pelgrimsherberg van Bazas is in een groot oud gebouw, waar links een school voor jongens is en rechts een school voor meisjes. Het is er nu erg druk, want vandaag moeten de middelbare schoolleerlingen hun boeken ophalen. Beneden is een keuken en 1 hoog een kamertje met 2 stapelbedden en daarnaast een douche/toilet. We maken onze bedden op, douchen, wassen en hangen de was in de zon op de badkamer, waar vreemd genoeg de ramen niet open kunnen. Daarna gaan we het stadje verkennen, de kathedraal bekijken en inkopen doen bij de carrefour.
Als we terugkomen is er een pelgrim bij gekomen: Peter, een ADHD-Belg, die aan een stuk door praat en in korte tijd zijn hele levens-geschiedenis vertelt. Hij vraagt of wij snurken, luistert niet naar een antwoord en zegt direct daarna: ik snurk niet. Hij blijft door praten totdat hij om een uur of 6 naar het plein verdwijnt om te gaan eten.
Wij gaan eerst eens een glaasje witte wijn drinken op een ander terras als deze Vlaamse Belg. Als we om 7 uur willen gaan eten, blijkt dat er veel tafeltjes gereserveerd zijn. De meeste mensen eten erg laat, dus als we om ongeveer 9 uur klaar zijn is er geen probleem. Wanda neemt biefstuk met frietjes en sla en Lysan forel met groente en sla, daarbij rosé en toe een kofie complet met 2 soorten cake en plakjes sinaasappel.
's Nachts wordt L wakker en komt alles er weer uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten