De mannen zijn al weer rond 6 uur vertrokken. Wij staan om 7.30 uur op en nemen afscheid van de Franse dames. Zij wonen in Normandië en worden door hun man(nen) opgehaald.
Om half 9 vertrekken we en halen nog even een lekker bruin stokbrood en 2 croissantjes bij de warme bakker waar we langs komen. De route is slecht aangegeven. Eerst lopen we over een mooi wandelpad langs een riviertje, maar hoewel we weten dat we ergens rechtsaf moeten slaan, missen we de aanwijzing. We lopen veel te ver door en staan ergens op een bruggetje wat verdwaasd rond te kijken. Nergens schelpen of pijlen, wat nu?
Dan komt een engel, in de gedaante van een aardige Franse vrouw, ons redden. Zij heeft de Camino ook gelopen en wandelt helemaal mee terug, totdat we weer op de goede route zijn.
Het is vandaag erg heuvelachtig: steil omhoog en steil omlaag! Als we op de eerste hoge heuvel zijn beland, zien we heel in de verte de vage contouren van de Pyreneeën. Bij het eerste dorpje rusten we uit op de traptreden van het kerkhof. Een leuke oudere dame komt het graf van haar familie verzorgen en een praatje maken. Ze vertelt dat er op deze plek vaker pelgrims uitrusten.
We lopen verder door een gebied met veel bos en ook veel vogels. Het bos wordt afgewisseld met velden met mais, zonnebloemen en bonen. Op de trappen van een gebouw zit een ouder echtpaar met rugzakken, potten en pannen. Het zijn pelgrims uit Reims, die dit jaar naar Roncevalles willen lopen. Hij is erg lang en loopt goed, zij een stuk kleiner en loopt slecht. Dat zien we als wij een end verderop zitten te picknicken en zij voorbij lopen.
Als we zijn aangekomen op ons slaapadres in Beyries, zien we ze weer voorbij komen.
We slapen in de feestzaal bij de Mairie van Beyries. We bellen het tel. nr. dat op de deur staat en binnen 10 minuten is er een aardige mevrouw, die de deur voor ons opent en uitlegt waar alles ligt en staat. Het is hier allemaal keurig schoon en verzorgd. In de keuken staan curver-boxen met voorraad en pannen, borden en bestek. In de koelkast staat een tray met eieren en een bak tomaten en groene pepers, kaasjes, rosé en jus d'orange. En er is koffie en thee.
We gaan douchen en wassen alles wat we maar kunnen verzinnen. We hangen onze T-shirts aan hangertjes in de kastanjebomen en de rest op het rek in de zon. Terwijl wij op het bankje of op stoelen bijkomen, is de was zo droog in de zon en de wind. We zijn hier de enige pelgrims en we genieten van de rust en de vogels (waarvan er een op L haar boek poept) en van het uitzicht. We eten een blik linzen met worst, lekker gemaakt met ui, knoflook, groene pepers en uit onze eigen voorraad: chili-con-carne kruiden. Daarbij een tomatensalade en een glas rosé. Daarna nog een kop thee en meer rosé. Als de muggen vervelend worden, trekken we ons terug in de feestzaal, waar we de 2 stevigste bedden (van de 6) hebben uitgezocht. Ook 's nachts worden we belaagd door muggen.
Nog even een detail over de overnachting: dezelfde mevrouw die de deur voor ons geopend heeft, zet hem om 8 uur ook weer op slot. Zodat, als we de deur sluiten, om naar bed te gaan, we alleen nog via de nooddeuren naar buiten kunnen. Als we die achter ons dicht doen, kunnen we er dus niet meer in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten