We koken eieren (ook voor de lunch) en nemen koffie en jus d'orange. We hebben nog wat brood en er is jam en kaas. We doen elk 20,- euro in de envelop (donativo) en vertrekken.
Tussen de wolken door zien we de zon heel mooi opkomen en ver weg, blauw, maar duidelijk de Pyreneeën!
Het is bewolkt en warm en het miezert een beetje. Niet genoeg om onze cape's aan te doen. We klimmen en dalen de hele dag en het zweet stroomt van onze gezichten en ruggen. Pas om een uur of 12, komt de zon door en steekt er een windje op.
We lopen weer eens ergens verkeerd, maar een aardige mevrouw wijst ons hoe we weer op de route kunnen komen. Het is weer een heel mooi landschap waar we doorheen lopen: bossen, velden, boerderijen en prachtige vergezichten. We zien ook weer een hert lopen. Hij is zo druk met grazen, dat hij ons niet opmerkt. Ook zomaar in een weiland een witte koereiger en als de zon is doorgebroken zien we weer veel vlinders en hagedissen.
Om ongeveer half 3 lopen we Orthez binnen. Boven aan de heuvel bekijken we eerst het imposante torengebouw van Chateaux Monade. We vinden onze herberg in een soort kasteeltoren. We halen de sleutel bij een hotel en beklimmen onze verblijven.Eerst een smalle trap op, dan door een zware deur en daarna een wenteltrap naar de voordeur van onze refuge. Achter de voordeur bevindt zich een verbazingwekkend moderne herberg. Een grote eetkeuken met alles er op en er aan en een wasmachine, 2 flinke slaapkamers met elk 3 bedden een badkamer en een apart toilet. Alleen vreemd dat de badkamer-ramen dicht gespijkerd zitten. Dan maar alle deuren open en de ramen in de slaapkamers. Niet die in de keuken, want beneden in de binnenhof zitten jongens wiet te roken.
Na het douchen, doen we onze laatste was. Over 2 dagen zijn we weer thuis en dan komt de rest wel weer. Dan lopen we naar het station en kopen alvast onze treinkaartjes voor morgen. We nemen de trein van 11.10 uur, dan hoeven we niet zo vroeg op. We drinken nog wat op een terrasje, doen inkopen bij de Carrefour en gaan terug naar onze kasteeltoren.
Als we in de herberg aankomen, zitten er 2 dames in de keuken. Wij denken dat het pelgrims zijn, maar het blijken vrijwilligers te zijn, die het geld komen innen en onze gegevens opnemen voor de statistiek. We krijgen de wind van voren! Ze maken zich erg druk over het feit dat wij de deur achter ons op slot hebben gedaan toen we het stadje ingingen. We krijgen een hele preek over hoe het hier hoort (in het Engels), zodat we ons voortaan aan de regels zullen houden! Nu had er geen andere pelgrim naar binnen gekund. Niemand had ons verteld dat onze sleutel de enige was en we zouden de deur ook niet hebben kunnen open laten, vanwege die jongens met hun wiet! Als ze daar over horen kalmeren ze een beetje. Ze zullen de huishoudelijke hulp bellen om te vertellen dat wij niet vroeg weggaan en als we dan de sleutel bij de deur hangen is het verder goed.
Als de dames eindelijk zijn vertrokken, gaan wij onze maaltijd-salade klaarmaken en op eten. Lekker met stokbrood, kaasjes, zalm-smeersel en witte Bordeaux. Toe een chocolade -puddinkje. We hebben elk een eigen slaapkamer We gaan op bed nog wat lezen en drinken daar onze wijn verder op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten