Mañeru

dag 111  /  wo 8 mei

Om 6 uur vertrekt de eerste pelgrim, daarna gaan er een aantal om 6.30 uur. De laatsten, waaronder wij, gaan pas om 7 uur naar beneden en vertrekken om kwart voor 8.
Eerst ontbijten we in de bar met geroosterd brood met kaas, koffie en een sinaasappel en we nemen een banaan mee voor onderweg.
Het eerste stuk gaat steil omhoog naar de Alto del Perdon (de hoogte van de vergeving), op 761 meter hoog. De uitzichten zijn weer fantastisch en de begroeiing schitterend!
Het waait flink op de hoge pas en het begint ook een beetje te regenen. We nemen foto's bij het mooie kunstwerk van pelgrims die tegen de wind in over de bergpas lopen.
Als we een stukje de steile helling naar beneden zijn geklauterd over rollende stenen, moeten de regencape's aan. Halverwege de helling kunnen ze weer uit.

Ook vandaag hebben we nog niets voor de nacht besproken en zijn we benieuwd of het gaat lukken in de plaats, waar we willen slapen. We willen tot Mañeru lopen, een dorpje voorbij Puenta-la-Reina. In Uterga gaat Wanda net weg bij een bar, als Lysan er aan komt. L. drinkt zumo de naranja ( jus d'orange) met een zoet croissantje erbij. Dan loopt ze via mooie dorpjes Puenta-la-Reina in. Daar is een hotel met pelgrimsruimte in de kelder. L vraagt of ze er even naar het toilet mag. Dat mag, gewoon rechtdoor lopen en de gele pijlen volgen. Dat doet L en loopt via de gele pijlen de achterdeur weer uit! Weer terug! Nu samen met een andere pelgrim. Weer bijna de achterdeur uit, maar in een donker, smal gangetje daar vlakbij, vinden we de toiletten!

Ondertussen krijgt Lysan een mailtje van haar vriendin R. dat het erg slecht gaat met haar man P. en dat hij met spoed op de IC is opgenomen. Bah, wat naar!

Het begint plotseling te gieten. L loopt een kerkje in en bidt voor P en voor andere zieke vrienden en bekenden. Buiten lijkt het weer wat droger, maar even later vlucht L de kathedraal in, als het weer begint te plenzen.  Er zit een man met een stempel. Daar wil hij wel wat geld voor hebben! Als gunst wijst hij een standbeeld van Jacobus aan.

Verder blijft het gelukkig droog. Wanda is al doorgelopen om een bed te reserveren. Vandaag zien we weer veel roof- en andere vogels, bloeiende tijm, brem, klaprozen, zonneroosjes, enz.
Het laatste stuk naar Mañeru gaat steil omhoog over een pad van rode klei. De laatste loodjes zijn weer ontzettend zwaar. Uiteindelijk komt ook Lysan bij de herberg aan!
Er zijn nog bedden in een grote zaal met bedden voor 30 á 40 mensen. Na het inschrijven volgt het bekende ritueel van douchen, wassen, bed opmaken en iets voor de volgende dag proberen te reserveren. (Dat lukt in Estella, zo'n 18 km van af Mañeru)!
We lopen nog even door het dorpje en gaan in de tuin van het herberg zitten. Er komt een Duitse pelgrim naar L toe en vraagt of ze Italiaans is!? Hij stuurt 2 kaarten met de route van de camino aan zijn broer en wil daar op zo veel mogelijk namen op hebben van pelgrims uit verschillende landen en Italië is er nog niet bij. Vandaar! Maar Nederland is er ook nog niet bij, dus kan L hem toch nog blij maken.
Aan tafel is het een gekakel van Engels, Duits, Frans en Nederlands door elkaar en dan spreekt onze gastvrouw ook nog alleen maar Spaans! We eten linzensoep of een salade, vis of vlees met patat en ijs of sinaasappel toe. Daarna zijn we blij dat we naar bed kunnen.