zaterdag 25 mei 2019

Viana

dag 114  /  11 mei

We vertrekken om half 8 uit onze herberg en ontbijten in de bar waar we gisteren sangria gedronken hebben. De vrouw die ons gisteren af blafte, doet ook nu sacherijnig tegen iedereen die er komt ontbijten. Ach, we hoeven haar nooit meer te zien!
We vertrekken weer in een lange stoet, die zich in de loop van de dag verspreidt.
Het duurt lang voor de zon doorbreekt en er staat een harde koude wind. Boven op de heuvels -de hoogste is vandaag 575 m.- is het flink koud, maar als je naar beneden loopt en uit de wind bent is het best warm.
De vegetatie in de dalen is behoorlijk mediterraan : veel bloeiende tijm, rozemarijn en zelfs al lavendel en als bomen staan er veel grove dennen. Ook weer veel vlinders en vogels vandaag, waaronder zo'n enorme roofvogel, de nachtegaal, enz. We lopen door 2 dorpjes, allebei hoog op een heuvel gelegen, dus klimmen en nog eens klimmen en daarna natuurlijk weer dalen. In het eerste  dorp drinken we koffie en eten een croissant. In het tweede dorp is een kruideniertje met toilet!
Dichtbij Viana staat een stalletje met stoelen en tafeltjes. Lysan neemt geroosterd brood met tortilla en krijgt daar gratis een banaan bij.
Wanda is al weer vroeg in Viana en checkt in bij pension Pedro, waar Lysan 1,5 uur later ook aankomt. We hebben weer een 2-persoonskamer met douche en toilet en buiten ons raam is een wasrek, waar we onze was lekker in de zon en de wind kunnen hangen.
We gaan om de beurt het stadje verkennen. Dat is niet groot, maar je hebt er mooi uitzicht over de vlakte naar Logroño.

We drinken fris, op een plein uit de wind en in de zon. Irma komt gezellig bij ons zitten. We spreken af vanavond met z'n drieën te gaan eten.Om 6 uur gaat de kerk open en gaan wij naar binnen om hem te bekijken. Er zijn veel mensen binnen en we denken er een kerkdienst mee te kunnen maken. Als er een kist naar binnen wordt gedragen, blijkt dat het een begrafenis-dienst wordt en vluchten we naar buiten.
We gaan nog even naar onze kamer om het fruit dat we voor morgen gekocht hebben weg te brengen en uit te rusten tot we gaan eten. We eten een prima pelgrimsmenu samen met Irma, die alleen op weg is. Het is bijzonder om verhalen te delen met mensen die je misschien nooit meer ontmoet. Je neemt afscheid, maar de mensen en hun verhalen neem je mee.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten