dag 105 / do. 2 mei
We ontbijten met restjes uit onze voorraad : half stokbrood, kleine matzes, koffie en thee, jam en nutella en de jus de pommes van de eigenaar. Biologisch en zelf gemaakt. Echt lekker!
We denken brood in het dorp te kunnen kopen, maar ze hebben geen vers brood, wel grote chocolade croissants. De echte bakker zit 4 km verderop.
In Ostabat komen verschillende pelgrimsroute's bij elkaar en er zijn dan ook meerdere pelgrims-huizen. Dat is te merken. Als we het dorp uitlopen, komt er een grote groep mensen uit een boerderij te voorschijn. Ze hebben allemaal kleine rugzakjes op, want hun koffers worden met busjes vervoerd! Lysan loopt een stukje op met Stephanie uit Florida. Haar man is piloot en zelf werkt ze met Mexicaanse en Venezolaanse vluchtelingen.
Het is leuk om even te praten. Later lopen we weer elk onze eigen camino.
Ergens onderweg staat een piepklein oud gebouw met pelgrimstekens en een heel verhaal in het Frans erop. L loopt naar binnen in de hoop er een toilet te vinden. Binnen staan 2 stapelbedden met blauwplastic omhulde matrassen en een eettafel met stoelen. Geen elektriciteit, geen wc en tegen de buitenwand een waterkraan. Het meest basic pelgrims-herbergje ooit! Plassen doe je maar in de bosjes. Dat doet L dan ook, maar dan iets verderop. Nog best lastig met al die pelgrims!
Na ongeveer 8 km komen we bij een biologische boerderij, waar we tegen een donativo koffie, thee, yoghurt, cake, enz. kunnen krijgen. Er zijn stoelen op een overdekte waranda. Het is koud, maar we zitten uit de wind!
Er zijn ook ecologisch verantwoorde toiletten, zonder licht of water, maar met zaagsel om een en ander mee te bedekken. Om jonge fruitboompjes, die bij de boerderij staan, is bij de voet een schapenvacht gewikkeld, om ze warm te houden. Het ziet er heel apart uit.
Het wordt steeds kouder door de ijzige wind. We lopen de hele dag met handschoenen aan en iets op ons hoofd.
Wanda loopt ver vooruit. Een jonge man die uit een zijweggetje komt, vraagt de weg naar Orrison.(De andere kant op dus). L neemt nog wat foto's van de prachtige bloemen in de berm en is dan opeens de pelgrimsroute kwijt. Ze loopt een stukje langs de grote weg naar SJdP. Lysan probeert Wanda te bellen, maar ze verstaan elkaar niet goed vanwege de herrie van het verkeer. Al snel komt er een weggetje naar links, waardoor L weer op de goede route loopt. Nog 1 flinke heuvel over en ze komt in het dorp waar ze denkt dat W op haar wacht, maar die had alleen gezegd dat ze daar was op het moment dat L belde. Afijn 3,5 km later, in St. Jean-le-Vieux wacht Wanda op Lysan.
Omdat we bang waren dat er geen overnachtingsplek meer vrij zal zijn in SJdP, hadden we afgesproken, hier te overnachten. Er zijn hier inderdaad nog kamers vrij in hotels en Chambre d'hôtes, maar de kamers zijn duur en het is nog vroeg. We willen toch proberen iets in St-Jean-Pied-de-Port te vinden. Na een glas tonic/kop thee lopen we door.
We komen al gauw bij de stadspoort en vragen bij de eerste herberg, een van de velen, of er nog 2 bedden vrij zijn. Die zijn er en we kunnen zelfs kiezen voor een 2-persoons kamer met eigen douche en toilet. Een bed op de zaal kost 10,- euro en in de privékamer 15,-p.p. Dat laatste doen we. We krijgen de sleutel van een ruime kamer met 2 losse bedden en we gaan lekker douchen en ons wasje doen. De vrijwilligster in de herberg belt voor ons met Orrison: alles vol! Jammer, want de hele berg over is 26 km, vooral stijgen en Orrison ligt op 8 km hiervandaan. Dat zou betekenen dat we dan overmorgen nog maar 18 km hoeven te lopen tot Roncevalles. In Hunto lukt het wel. Dat ligt 5 km van SJdP. Nou ja, het scheelt in ieder geval wat!
Als we uitgerust zijn gaan om ongeveer half 7 het stadje in om wat rond te kijken en te bedenken waar we wat gaan eten. We eten allebei canard (eend). Wanda op haar pizza en Lysan met Franse frietjes en salade met daarbij een half litertje wijn.
We zwaaien nog even naar Pierit, die in hetzelfde restaurant met 3 vrouwen aan tafel zit te eten, dan gaan we terug naar de herberg en naar bed.
Lysan slaapt bijna direct in, maar Wanda ligt nog een tijd wakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten