dag 63 / zondag 3 mei
Om 6 uur gaat de wekker van de Fransen. Ze willen de trein van 8 uur uit Nevers halen.
Wij staan ook vroeg op en zien tijdens het ontbijt een eekhoorn in de tuin. Om 8 uur verlaten wij het huisje en lopen de regen in.
De eerste 100 meter lopen we op een bestrate weg, maar even later moeten we toch weer door de modder langs de rivier de Loire. De weg wordt niet alleen steeds slechter, maar ook steeds smaller.
Het brede gedeelte verdwijnt in het kolkende water van de rivier en er blijft een kruip-door-sluip-door paadje over, dat soms zo dicht langs en half boven het water loopt dat het op instorten staat.
(Mijn zus Sylvia weet vast nog wel hoe het pad was langs een kanaal in Noord-Frankrijk.)
We lopen, nog steeds in de regen, tussen de bloeiende brem en de meidoornstruiken door. Zo nu en dan moeten we diep bukken onder overhangende bomen of struiken door of moeten we daar juist overheen klimmen.
In Gimouille is een depot-du-pain, een winkeltje waar ze vers brood en wat kruideniers-artikelen verkopen.Er staan een paar mannen koffie te drinken en te kletsen. Ze willen weten waar we vandaan komen en waar we naar toe gaan. De bakkersvrouw vertelt ons even later, dat twee van de drie mannen burgemeester zijn in dit en het naburige dorp. Er staat ook 1 tafeltje met 4 stoelen en er is een keurig schoon toilet. We trekken onze natte spullen uit en nemen koffie met abrikozen-gebak. Ook kopen we er vers stokbrood, dat voor ons in vieren gesneden wordt.
In de stromende regen lopen we het dorp weer uit en komen langs een zielig Circus Boltini, dat met ezels, paarden, geiten en nog wat beesten in de modder staat weg te kwijnen.
We lopen heel hoog langs een kanaal, over de rivier de Alier, die iets verderop in de Loire uitmond.In het dorp La Grenouille is het even zoeken naar het vervolg van onze route. Gelukkig weet Eline al weer gauw de juiste weg te vinden.
De regen is intussen wat minder hevig geworden en we lopen op een mooie weg langs weer een ander kanaal naar Apremont-sûr-Allier. De zon breekt door, maar over de weg stromen hele beken en we lopen door diepe plassen.
We komen om 12.30 aan, in het mooie dorp dat op de wereld erfgoedlijst blijkt te staan. De huizen en tuinen zijn goed onderhouden en passen zo in een openluchtmuseum of de Efteling. We missen de laafjes nog!
Het is nu helemaal droog en de zon schijnt. Op een van de mooie houten banken langs de oever van de Alier eten we onze lunch op en genieten van het mooie uitzicht op de rivier, het dorp en het kasteel.
Als we uitgerust zijn gaan we het dorp bekijken en drinken we nog wat op het terras van de plaatselijke bar, zodat Lysan ook weer even naar de wc kan. Eline gaat alleen 's ochtends vroeg en als we op ons slaapadres komen.
Dan beginnen we aan de laatste etappe voor vandaag: een lange, stille weg van 9 en een halve km door het bos naar Grossouvre.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten