Nawoord (terugblik)

Ik (Lysan) ben weer thuis en ondanks de regen en de modder, heb ik heel goede herinneringen aan deze etappe.
Ik voelde me in Vezelay ontroerd en erg gezegend tijdens de mooie ochtenddienst. Dat had ik niet graag willen missen.

De eerste dagen had ik last van mijn linkerknie en been en deed mijn rug soms pijn van de zware rugzak. Langzamerhand ging dat beter en de laatste 4 à 5 dagen had ik nergens meer last van.
In Bourges ontdekte ik een piepklein blaartje op een van mijn tenen, maar ik had nog niets gevoeld.
Ik was iedere avond moe als we ergens aankwamen, maar 's ochtends weer fris en vol goede moed.
Het lopen in wind en regen en door diepe plassen is niet fijn, maar we werden overal zo vriendelijk ontvangen en de natuur en stadjes waren zo bijzonder, dat ook dit weer een mooie herinnering is voor later, als ik dit misschien niet meer kan.

Ik voelde me wel schuldig naar Eline, dat zij zulke zere voeten had, maar dat heeft op zich niets met de camino te maken. Zij wil vanaf volgend jaar weer lange afstand paden in Engeland gaan lopen en daar kan het ook regenen en modderig zijn.

Ik weet nog niet hoe het met mijn queeste verder zal gaan. Ik geef mezelf de tijd om daar over na te denken.
 Santiago is nog zo'n 1800 km lopen, maar ik heb ook al ruim 1000 km gelopen, dus wie weet!