Nog steeds 3 mei, dag 63
De weg is lang en nergens is een bankje of een bereikbare boomstam om op te zitten. Overal modder en diepe greppels vol water, waar je niet zomaar overheen kunt springen, zeker niet met rugzak op.
Na bijna 2 uur lopen laten we ons vermoeid in de wegberm vallen en eten onze appel op. Natuurlijk gaat het nu net weer regenen, maar we blijven dapper zitten en negeren het.
Als we weer op staan van onze vlakke rustplek, heeft Lysan last van haar knie en Eline van haar enkel.We leggen de laatste kilometers bijna strompelend af. Is dit nu leuk!?
Het kasteel waar we moeten zijn is in verre staat van verval, hoewel zo hier en daar een torentje lijkt opgeknapt. We horen later dat de eigenaar al 15 jaar bezig is om in zijn eentje het kasteel te restaureren.
We slapen in een gîte: een vakantie huisje. Een van een rijtje van vier op het terrein van het Château de Grossouvre. De huisjes zien er van buiten ook wat verwaarloosd uit, met scheuren in de muren en vochtplekken. Ons huisje valt nog mee en is van binnen goed verzorgd en de kachels branden. Er is een slaapkamer met een breed tweepersoonsbed en een grote badkamer met goede douche en toilet en grote, zachte handdoeken. In de zit/eetkeuken staat een grote tafel met 4 stoelen, een servieskast en een TV. De keuken is voorzien van grote koelkast, fornuis, magnetron, koffiezet apparaat, pannen, enz. Verder hebben we buiten een plaatsje met 4 tuinstoelen en een tuintafel. Het zwembad ziet er uit of het al jaren buiten gebruik is.
In de koelkast heeft mevr. Lesches eten voor vanavond en morgenochtend neergezet: en groot bord met allerlei vleeswaren, radijsjes en augurken, een schaaltje met kaasjes en botertjes en een bakje met geraspte kaas en twee bakjes yoghurt. Verder staat er op het aanrecht een bak met droge pasta,er ligt een pak crackers en een groot vers stokbrood.
Er is koffie, thee, Nesquick, melk en een halve liter wijn. We komen de avond en nacht wel door!
Eerst gaan we maar eens douchen en onze kleren wassen. We hebben 25 km gelopen en voelen ons niet bepaald fris.
Daarna maken we met onze eigen voorraad en wat er voor ons klaar staat een uitgebreide maaltijd klaar.
Lysan regelt ondertussen de overnachting voor de volgende avond in een Nederlandse pelgrimsherberg. Ze vraagt of we eten krijgen of dat we daar zelf voor moeten zorgen.
De host zegt: Ik bel wel met het plaatselijke restaurant. Je kunt daar een pelgrimsmenu krijgen voor 10,- euro. Zo bedoelde Lysan het niet, want we hebben voorraad genoeg bij ons, maar oké dan.
De koffie nemen we mee naar buiten. Het is droog en erg zacht en we genieten van het vogelgezang en de ondergaande zon. Geen verkeer te horen en geen mens te zien. Oude bomen, gras met orchideën, gekwetter en getjirp, wat een rust!
Om half 10 sluiten we de deur en gaan nog even lekker op ons bed zitten lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten