nog steeds dinsdag 5 mei
We komen bij de Refuge (herberg) van Les Amis et pellerins de st. Jacques en worden vriendelijk ontvangen door 4 Fransen. Een Frans echtpaar uit Lille, dat hun 4 kinderen bij de opa's en oma's heeft gedropt en 5 dagen de weg naar Santiago loopt en 2 Franse mannen, die 1 of 2 weken in de herberg schoonmaken, koken en pelgrims ontvangen. Die vrijwilligers hebben zelf ook de weg naar Santiago gelopen.
We krijgen drinken en doen ons best de gesprekken te volgen, maar na een tijdje zoeken we de rust van de picknicktafel buiten en schrijven we onze dagboekjes bij, terwijl we om beurten gaan douchen en kleren wassen. De gewassen kleding gaat in de droger en zo weer de rugzak in.
We leggen onze bedden klaar in de slaapkamer, waar twee stapelbedden staan en een los bed. Het Franse echtpaar heeft 1 stapelbed geclaimd, Eline slaapt onder in het andere en Lysan heeft het losse bed. Boven elk bed zit een handig leeslampje en er liggen schone, warme dekens op ieder voeteneind.
De vrijwilligers hebben een eigen klein kamertje met een stapelbed.
Francois uit Bretagne en Dominique uit de Jura (La France Comté), koken voor ons. Het is voor Dominique de eerste keer dat hij als vrijwilliger in een Refuge werkt en hij heeft, om dat te vieren van alles meegenomen: champagne, zelf gemaakte appelsap en verschillende soorten zelfgemaakte jam. Hij weet veel van kruiden en eetbare planten en paddenstoelen. Het probleem is, dat hij alleen maar Frans praat. Hij weet de naam van de roofvogels, die de vliegende herten op eten, maar Lysan herkend die naam niet. Waarschijnlijk is het de dwergarend, die alleen in dit deel van Frankrijk voorkomt.
De mannen roepen ons om 7 uur aan tafel. Ze hebben als voorafje een kruidendip gemaakt. Daar eten we wortels in dunne staafjes gesneden en zoute stengels bij. Daarbij een glas champagne of zelfgemaakte appelsap!
Daarna eten we groene linzensoep met kruiden,gevolgd door couscous met wortels, uien en schapenvlees,dan groene salade met vinaigrette-saus. Er bij drinken we rode wijn, appelsap en water.
Als dessert eerst kwark met zelfgemaakte mirabellen-, rozenbottel- of abrikozenjam en daarna nog warme perentaart met fruit-coctail. Dan koffie en later voor het slapengaan nog tisane (kruidenthee)!
We zitten tot half 10 aan tafel en kletsen in in het koeterwaals: vooral Frans, maar doorspekt met Engelse woorden en zinnetjes.
De Bretonse vrijwilliger en de Française spreken een paar woorden Engels, de Fransman zit op Engelse conversatieles en spreekt een paar moeizame zinnen Engels en de andere vrijwilliger geen woord Engels. Het echtpaar loopt ieder jaar een stukje van de weg naar Santiago, maar de man heeft dit jaar zijn knie gebroken en heeft daar ook nog een wond zitten, waarvan het verband steeds verschoond moet worden! De vrijwilligers vertellen over hun camino. Het is erg gezellig, maar het kost moeite en inspanning om bij de les te blijven.
Om half 10 verlangen we dus wel naar ons bed.
En dan gaat het mis: de luiken van de slaapkamer moeten gesloten worden en de Franse pelgrim die dat wel even zal doen, krijgt met met een klap het ijzeren handvat van een van de luiken tegen zijn voorhoofd. Hij roept alsmaar: Rien du tout! (niets aan de hand), maar het bloed stroomt over zijn gezicht, op de vensterbank en de vloer. De vrijwilligers komen met een grote EHBO-doos aan zetten en Rosalie, zijn vrouw verbindt hem met een groot stuk gaas en leukoplast.
Zo gaat hij slapen.
Lysan hoopt dat hij niet alsnog het bewustzijn verliest en luistert nog lang naar zijn ademhaling.
Als hij begint te snurken valt ze opgelucht in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten