Flavignac 24 km

dag 80 / ma. 28 aug.

Na alle ochtend rituelen nemen we afscheid van Celine, die een stuk van de route overslaat, door de trein naar La Coquille te nemen en van Jean-Paul, die nu echt naar huis gaat.
Het nonnetje zien we niet meer. In de keuken staat alles klaar.
Wij willen de bus nemen, aan de rand van de stad in Isle uitstappen en daar onze dagtocht beginnen.
Dat scheelt ongeveer 4 km.
De officiële route naar Flavignac is 28,4 km en dat zal in ieder geval Lysan niet lukken.
De gastenzuster heeft gisterenavond in haar bus-boekje gekeken en volgens haar gaat er om 8.13 uur een bus naar Isle.
Philippe loopt snel en hij wil voor ons de herberg reserveren en koken. Als we op de bus staan te wachten zien we hem aan de overkant met de plattegrond van Limoges de weg vragen.
Wij wachten en wachten op lijn 12, maar die komt pas om 8.38 uur.
Het duurt eindeloos lang voor we aan de rand van de stad zijn, maar als we uitstappen zien we de schelp. De route is heel duidelijk aangegeven. We lopen langs boerderijen met schapen, kalkoenen en ganzen en door kleine gehuchtjes naar een wat grotere plaats: Aix-sur-Vienne. Daar doen we inkopen voor onze lunch bij de supermarkt. Als we klaar zijn gaan we in het koele voorportaal van de winkel op een bankje zitten en drinken samen een pak grapefruitsap leeg en eten allebei een yoghurtje. Buiten is het alweer ruim 30* C en er staat geen zuchtje wind. Vanaf hier zijn er geen bramen of fruitbomen langs de nogal saaie weg te vinden.

Een gedeelte langs het riviertje l'Aixette is wel de moeite waard. Er is schaduw en we lopen langs een stuk of 6 watermolens. Daarna moeten we weer langs een drukkere weg. Bijna zonder schaduw! Het is gloeiende, gloeiende heet en er komt geen end aan!

We zoeken een piknikplek en gaan doodmoe in de schaduw op een graspad zitten. Vreemde walmen maken dat we ook direct weer opstaan. We zijn omringd door hondenpoep! Alle honden van het gehuchtje worden op dit pad uitgelaten! We controleren onze rugzakken en elkaar. Het zit gelukkig nergens aan. Veel later proberen we het nog eens met onze rug tegen een boerenschuur. Dat is beter!
Het is heet, heet, heet!  Lysan heeft pijn in haar voet en Wanda heeft vandaag ook geen goede dag.
Bij de Mairie van St. Martin-le-Vieux zijn toiletten en is drinkwater. Daar maken we dankbaar gebruik van. De laatste 3 km naar Flavignac lijken er wel 6!

 Als we eindelijk aankomen blijkt dat het Philippe niet gelukt is voor ons te reserveren. Er is nog maar 1 plaats in de herberg over. Lysan baalt als een stekker, maar later blijkt dat wij het beter hadden dan de mensen in de herberg. Daar bleef het de hele nacht warm en benauwd.  Met de hulp van Philippe, worden we naar een mooie trekkershut op een camping aan een meer, gebracht. Het is speciaal voor pelgrims, als de herberg vol is. Het is binnen heel warm als we aankomen, maar met de ramen en deur open en tegen de avond koelt het voldoende af.

Er staat een magnetron  en een kookplaat in de hut en blikken eten, zout en peper.
Er zijn niet veel mensen op de camping, maar Wanda gaat bij 2 ervan vragen of ze soms een fles wijn voor ons te koop hebben. Dat wordt jammer genoeg niets.
 Lysan heeft nog een noodvoorraadje whisky, maar Wanda houdt daar niet van. We douchen, wassen onze kleding en rusten uit.
We eten bahmi-soep met stukjes gedroogd vlees en zeewier uit onze voorraad en drinken onze eigen koffie. Voor 's ochtends hebben we nog genoeg brood en beleg, het leven is weer goed!
's Nachts horen we uilen roepen en als de lichten om 22 uur uitgaan op de camping zien we een prachtige sterrenhemel.