dag. 81 / di 29 augustus
Ondanks de hoge temperatuur, met alle ramen open prima geslapen in ons hutje.
Er zijn wel rare douches op deze camping: zolang je aan een ketting trekt, doet de douche het. Als je even loslaat om in te soppen of je haar te wassen stopt het water direct!
De was is nog niet helemaal droog dus die komt voor een deel aan onze rugzak te hangen. De rest gaat in een plastic tasje bovenin, zodat we, als we een rustpauze nemen, de boel even uit kunnen hangen.
We lopen eerst naar de bakker, waar we een rond brood kopen en wat driehoekjes camenbert. Daarna lopen we naar de Mairie voor een tampon (stempel) in ons pelgrimspaspoort en gaan op pad. Doordat er een fris windje staat, lijkt het vandaag minder warm.
Overal staan appel, peer, perzik, mispel, hazelaar en tamme kastanjebomen en ontzettend veel bramen. We plukken of rapen zo nu en dan wat.
Op een paal, bij het begin van een bospad, ligt een flinke tros witte druiven (Philippe?). We nemen er wat van en laten de rest voor andere pelgrims liggen.
Om ongeveer 13.00 uur lopen we Châlus binnen. We zijn toe aan een hapje van het een of ander, maar zien geen handige piknikplek. Toch maar even door-bikkelen, dus. Dan vinden we een mooi park met toiletten en bankjes in de schaduw. De was kan hier goed drogen, terwijl wij eten en uitrusten.
We blijven hier een paar uur, want we het is nog maar 3 km naar ons overnachting adres. We willen nog even wat fris drinken in het stadje en gaan zitten op het terras van een restaurant. Er zitten al andere mensen, maar het restaurant is gesloten. We kopen blikjes fris bij de ene en gebak bij de andere bakker en gebruiken dat op het terras. Later komen er ook nog een paar Engelse fietsers bij, die ook niets begrijpen van de Franse openingstijden!
We gaan naar de WC bij de feesthal van het dorp en lopen dan via La Route de Richard Coeur de Lion (Richard Leeuwenhart) en door een holle weg naar het huis van Bert en Angèle Jonker en 2 van hun 4 kinderen. Het is een nieuw adres dat op de update van het Ned. Genootschap van St. Jacob staat, maar nog niet in het boekje.
Wij zijn de eerste 'bewoners' van een spiksplinternieuw appartement in de enorme schuur. Wij zitten op de hoogte van het weggetje dat er langs loopt en voor henzelf bouwen ze hier een woning boven, op tuinhoogte. Zolang wonen ze nog in het grote huis, dat ze ook willen gaan verhuren.
We eten met de familie, plus oma, op het overdekte terras. Bij gebrek aan een stempel, tekent Terra de jongste dochter, stempels op onze pelgrimspaspoorten.
We eten met de hele familie op het overdekte terras: een salade, daarna een pompoenaardappelschotel uit de oven met kip spiesen van de barbeque. Na het toetje krijgen we nog thee of koffie.
Daarna genieten we van ons appartement met heerlijke bedden. Ook deze nacht horen we verschillende soorten uilen roepen. Volgens Bert zijn het ransuilen en velduiltjes. De eerste maken het geluid van een krakende deur: uh-uh-uh-uh oeeeeeeee! en de laatste geven steeds een harde schreeuw: waaaaaaaaah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten