Les Bilanges 23 km

dag 77/vrijdag 25 aug.

Om 8 uur zitten we aan het ontbijt, samen met Marcus en Sybille.
Ruud heeft, in opdracht van ons, bij de bakker ook brood voor onze lunch gekocht.
Beleg hebben we nog.

Om 9.15 uur gaan we op weg naar St. Goussaud. We lopen via de D57 naar Arénes. Daar begint de klim naar boven. Het pad gaat soms vrij steil omhoog, maar het is een mooie wandeling en we zijn al om half 12 boven. In St. Goussaud is een restaurant waar we koffie drinken. De Duitsers zitten er al aan de koffie en gaan daar uitgebreid warm eten. 's Avonds eten ze dan niets meer!
Wij nemen afscheid en lopen verder via mooie paden naar Châtelus-Le Marcheix. Onderweg genieten we van de mooie vergezichten.
 Als Wanda een foto neemt, verdwijnt haar stok opeens in de diepte. Ze moet ingewikkelde capriolen uithalen om onder het hek door op de wei te komen en weer terug. Gelukkig staat er geen stroom op het draad!

Bij de ingang van Châtelus is een mooie piknik-plek met vijver. We blijven hier wel een uur en genieten van de mooie plek en van onze lunch. Daarna gaan we op zoek naar de Mairie of de Information en een wc. Het meisje bij de Information en bibliotheek regelt een overnachting-adres in Les Bilanges voor ons. Volgens haar is het niet ver en ook niet erg omhoog.
Dat valt tegen: ongeveer 10 km en ook nog eens flink, hoewel geleidelijk, omhoog! Zwaar vooral omdat de zon doorbreekt en het flink warm wordt. De laatste kilometers zitten we er behoorlijk doorheen. We vragen aan 2 Franse dametjes of we goed lopen en dat is zo. We moeten bij Francoise, zijn achter de kerk.

 Als we aankomen blijkt een van de pelgrims uit La Souterainne, Philippe, er al te zijn. Later komen Celine en Jean-Paul ook. Madame Francoise, is kunstenaar. We noemen haar Madame Mik-Mak. Haar huis hangt vol vrolijke felgekleurde schilderijen. Het huis is ook anders dan anders ingericht: de gordijnen zijn lange lappen stof die over stangen hangen, de bedden staan op openhaardhout blokken. Ze heeft een grote pan vegetarische spaghetti voor ons gemaakt en ze ziet er op toe dat de pan leeg gaat: anders mogen we niet naar bed, zegt ze. We drinken wijn en water en eten een toetje van blikfruit.
Er wordt druk in het Frans gekletst, maar madame brengt ook enige Nederlandse woorden en zinnetjes ten gehore. We gaan vroeg naar bed en lezen nog wat. We horen uilen roepen en kunnen niet goed slapen. De dekens zijn hard en kriebelig. We zijn bang voor punaises, het Franse woord voor bedwantsen. Gelukkig ligt de kast vol dekens, waaronder ook een die wat zachter is en blijkt onze angst 's ochtends ongegrond..