dag 79 / zo 27 aug
We hebben alle twee goed geslapen en ontbijten met yoghurt en brood dat we nog van gisteren over hebben en jam uit de voorraad van de herberg.
Philippe heeft koffie gezet en vertrekt om 8 uur en Celine doet zoals gewoonlijk rustig aan. We hopen hen vanavond in het klooster van Limoges terug te zien. Celine verdwaald elke dag, dus we zijn benieuwd!
Als we St-Leonard uit lopen, moeten we steil naar beneden een prachtig landschap in en over een mooie brug een rivier over. Daarna gaat het op stenige paadjes steil omhoog en omhoog en nog eens omhoog! Er lijkt geen einde aan te komen. Steeds als je denkt de top bereikt te hebben gaat de weg nog verder omhoog!
We lopen door allerlei kleine gehuchtjes en komen na een laatste steile klim in Aureil. Achter de begraafplaats rusten we een tijdje uit en laten onze zweetvoeten lekker uitwaaien. Er loopt een, nog al bange, zwart-witte hond heen en weer. 's Avonds verteld Celine ons, dat er mensen in een auto op zoek waren naar hun hond en dat ze heel blij waren hem bij die begraafplaats weer terug te vinden!
Ergens voorbij Crousseix picknicken we, in de schaduw, met onze rug tegen het hek van een chique huis. We hebben lekkere geitenkaas voor op ons brood en tomaten en pruimen bij ons.
Als we door het bloedhete (34 graden) Feytat heen zijn, zien we een Boulangerie/Patisserie met een koeling vol frisdrank. We nemen een lekker koud blikje fris, gaan naar het toilet en vullen onze flesjes bij. Wanda heeft veel last van haar rug en L. kan weer bijna niet meer lopen, maar we zetten door!
Het laatste stuk lopen we anders dan het boekje aangeeft. Er staat: als je over de snelweg heen bent, volg dan de schelpen op de grond. Omdat we niet 1 schelp zien, lopen we af op de kathedraal.
We lopen eerst de kerk in. Als we er weer uitlopen, komt er een jonge man achter ons aan. Hij wil graag een stempel zetten in onze pelgrims-paspoorten. Oké dan!
We krijgen er later nog een van de nonnetjes. Dubbel geluk!
Op het plein voor de kerk lopen Philippe, Jean-Paul en Celine. Jean-Paul is nog steeds niet naar huis.Hij blijft nog 1 nachtje semi-pelgrim.
Celine heeft de laatste kilometers meegelift met een auto en zag ons lopen in de hitte. De auto lag vol rommel, dus we hadden er niet bij gekund.
Philippe heeft lange benen en was hier al om 15.15 uur! Hij heeft de sleutel van het klooster meegekregen, dus we volgen hem naar binnen. Een vlotte, jonge zuster neemt onze gegevens op en int het geld. Daarna wordt ons onze kamer gewezen en kunnen we douchen en de was doen en vooral uitrusten.
We eten met z'n vijven bij een Indisch restaurant op het pleintje vlak bij het klooster. We eten kip-madras, rijst met roze en gele kruiden en naan-brood. Daarbij water en rosé.
Om 9 uur gaan we naar onze kamers. Het is nog erg warm en er is best veel lawaai buiten. Toch slapen we alle twee goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten