We lopen de hele dag langs een drukke weg. Ondanks dat horen we de koekoek en de hop en zien we veel zwaluwen, mussen en zangvogels.
Het laatste stuk naar Sahagun raken Lysan en Wanda elkaar kwijt. Lysan volgt de pijlen op de grond en Wanda de officiële borden, die L. niet eens gezien heeft. Vlak voor we Sahagun ingaan, vinden we elkaar weer terug. We gaan een broodje eten en wat drinken en zoeken uit hoe de route verder gaat. Als we de herberg van Calzada del Coto in komen, vragen we aan de Canadese vrijwilligster of er nog 2 bedden voor ons zijn. Ja hoor, er zijn nog 32 bedden waar jullie uit kunnen kiezen, zegt ze! Er zijn deze nacht maar 2 andere pelgrims: 1 Nederlander van 79 jaar, die als hobby de camino lopen heeft en een stille Engelsman. De Nederlander wil volgend jaar, samen met zijn vrouw, zijn laatste camino lopen!
De herberg is een mooi opgeknapt oud gebouw, maar 1 toilet is (blijvend?) kapot en in de wasruimte stinkt het naar riolering.
In het dorpswinkeltje kopen we yoghurt en fruit voor morgen onderweg. Later gaan we eten in de enige bar van het dorp. Onze hospita komt er ook eten. Het gesprek wordt bemoeilijkt door de aanwezigheid van een enorme TV, die keihard aanstaat, zoals in iedere bar in Noord-Spanje!
We slapen prima!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten