's Ochtends is er koffie en zijn er toastjes en jam. We eten ook een yoghurtje en vertrekken bijna zonder onze stokken. Mamma Canadees roept ons na: Hebben jullie je broodtrommel, schooltas en huiswerk wel bij je?
We lopen de zuidelijke route naar Leon langs een weg die nauwelijks gebruikt wordt. Na ruim 5 km nemen we een seccond breakfast Weer zo'n 8 km verder drinken we koffie en eten stokbrood.
Het laatste stuk is 13 km lang, zonder dorpje of bar! Wel veel bankjes en picknick plekken. Als we eindelijk in Reliegos aankomen zijn we allebei totallos!
Een dik mannetje met een nog dikkere sigaar probeert ons naar de gemeenteherberg te lokken, maar wij lopen door naar de volgende. Daar krijgen we een kamer met 3 stapelbedden, waar verder nog niemand is, dus we kunnen beneden slapen. Later komt er een zwijgzaam Duits meisje bij die het derde beneden bed bezet.
We verkennen het dorp, waar alleen een kleine dorpskruidenier open is. Daar kopen we stokbrood, tomaat, sinaasappel, ham en chorizo. We eten in de mooie binnentuin van onze herberg en drinken een glas wijn uit de bar.
De matrassen van onze bedden, zijn vreselijk: springveren waarvan iedere veer te voelen is. Lysan voelt zich als Eyore uit Winnie the Pooh: Als ik op een spijkerbed had willen slapen, had ik het wel gezegd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten